Tybetański Region Autonomiczny
 |
Ten artykuł należy dopracować: od 2013-11 zweryfikować treść i dodać źródła, niektóre informacje wymagają weryfikacji. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości prosimy usunąć szablon {{Dopracować}} z kodu tego artykułu. |
| Tybetański Region Autonomiczny Tybet |
||
| Nazwa chińska: 西藏自治区 Xīzàng Zìzhìqū |
||
| Nazwa lokalna: བོད་རང་སྐྱོང་ལྗོངས་ Bod-rang-skyong-ljongs |
||
| Nazwa skrócona: 藏 (Zàng) | ||
 |
||
| Stolica | Lhasa | |
| Mniejszość narodowa | Tybetańczycy | |
| Gubernator | Padma Choling (15.01.2010) | |
| Populacja | 2,87 mln os. (2008) |
|
| Powierzchnia | 1 228 400 km² | |
| Gęstość zaludnienia | 2,2 os./km² | |
| Skład etniczny | Tybetańczycy - 92,8 proc. Chińczycy Han - 6,1 proc. Hui - 0,3 proc. Monpa - 0,3 proc. pozostali - 0,2 proc. |
|
| Liczba prefektur | 7 | |
| Liczba powiatów | 73 | |
| Liczba gmin | 692 | |
| ISO 3166-2 | CN-54 | |
| Strona oficjalna | ||
Tybetański Region Autonomiczny, Tybet (tyb.: བོད་རང་སྐྱོང་ལྗོངས་, Wylie: Bod-rang-skyong-ljongs, ZWPY: Poi Ranggyong Jong; chiń.: 西藏自治区; pinyin: Xīzàng Zìzhìqū) – region autonomiczny Chińskiej Republiki Ludowej ze stolicą w Lhasie. Powstał w 1965 roku w wyniku połączenia dotychczasowego regionu Tybet i terytorium Qamdo. Obejmuje jednak jedynie 1,2 z 2,5 mln km² terytorium historycznego Tybetu.
W 2006 roku została otwarta kolej tybetańska, która łączy ten region z prowincją Qinghai.
Osobny artykuł: W 2008, w rocznicę chińskiej inwazji, doszło do kolejnych antyrządowych wystąpień, głównie w stołecznej Lhasie i okolicznych regionach, krwawo tłumionych przez chińskie jednostki militarne i paramilitarne.
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
Tybet jest jednym z najsłabiej rozwiniętych regionów Chin. Główną gałęzią jego gospodarki jest koczownicza hodowla jaków, owiec, kóz i wielbłądów a także myślistwo. Uprawia się jęczmień, grykę, rośliny strączkowe. Duże znaczenie ma też rzemiosło. Przemysł skupiony wokół metalurgii, materiałów budowlanych oraz w sektorze spożywczym. W Tybecie znajdują się bardzo bogate złoża chromu, miedzi, litu, żelaza, cynku i ołowiu oraz największe na świecie złoża uranu.
W ostatnich latach, wraz z rosnącym stopniem otwarcia Chin na świat i względną liberalizacją polityki Pekinu wobec Tybetu, w regionie – a szczególnie jego stolicy Lhasie – dokonują się poważne przemiany gospodarcze. Za sprawą miliardowych inwestycji rządu centralnego w renowację zabytków i infrastrukturę komunikacyjną dynamicznie rozwija się turystyka. W 2007 roczna liczba turystów odwiedzających Tybet przekroczyła liczbę mieszkańców[potrzebne źródło].
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
-
Tybetański Region Autonomiczny.
-
Miasto Lhasa, stolica Tybetu.
-
Prefektura Nagqu.
-
Prefektura Ngari.
-
Prefektura Nyingchi.
-
Prefektura Qamdo.
-
Prefektura Shannan.
-
Prefektura Xigazê.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Podział administracyjny ChRL
- Tybet – państwo istniejące przed 1950 rokiem
- Centralny Rząd Tybetański
- Polskie Stowarzyszenie Przyjaciół Tybetu
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona Centralnej Administracji Tybetańskiej
- Tybet - Helsińska Fundacja Praw Człowieka
- Rząd Tybetu na uchodźstwie
|
|||||||||||||||||||
