Przejdź do zawartości

Maksymilian Zimoląg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maksymilian Zimoląg
Data i miejsce urodzenia

1905
Orzegów, Polska

Data śmierci

1986

Instrumenty

Waltornia

Gatunki

Muzyka poważna

Zawód

Muzyk (waltornista)
Pedagog muzyczny

Maksymilian Zimoląg, również Max Zimolong (ur. 1905 w Orzegowie, zm. 1986) – polski waltornista i pedagog muzyczny.

Pierwszy waltornista Berliner Philharmoniker (19311935) i Staatskapelle Dresden (19351947). Prowadził ożywioną działalność koncertową i nagraniową. W latach 19471953 nagrał z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach wiele dzieł solowych literatury waltorniowej, między innymi I i II Koncert na róg Josepha Haydna czy Koncert na róg i małą orkiestrę Kazimierza Sikorskiego. W 1948 roku został pedagogiem Akademii Muzycznej w Katowicach. W 1954 roku został pierwszym waltornistą Filharmonii Wrocławskiej i wykładowcą tamtejszej Akademii Muzycznej. W 1958 roku przez krótki czas pełnił funkcję pierwszego waltornisty Stuttgarter Philharmoniker. W latach 19581959 prowadził działalność pedagogiczną w Tokio (Japonia).

Jest autorem dwóch zbiorów etiud na waltornię będących materiałem edukacyjnym w szkołach muzycznych, dokonał transkrypcji na waltornię 12 etiud Johannesa Brahmsa i opracowań koncertów na ten instrument.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]