Manganiany

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Manganianynieorganiczne związki chemiczne, sole kwasów manganowych. W zależności od stopnia utlenienia manganu znane są[1][2]:

  • manganiany(IV)MnO2−3 lub MnO4−4 (nazwa systematyczna: trioksydomanganiany(2−) lub tetraoksydomanganiany(4−); nazwa zwyczajowa: manganiny)
  • manganiany(V)MnO3−4 (nazwa systematyczna: tetraoksydomanganiany(3−); nazwa zwyczajowa: podmanganiany)
  • manganiany(VI)MnO2−4 (nazwa systematyczna: tetraoksydomanganiany(2−); nazwa zwyczajowa: manganiany)
  • manganiany(VII) − MnO4- (|nazwa systematyczna: tetraoksydomanganiany(1−); nazwa półsystematyczna: nadmanganiany)

Manganiany(VI)[edytuj | edytuj kod]

Roztwór zawierający jony MnO2−4

Manganiany(VI) mają właściwości utleniające. W roztworach wodnych mają barwę zieloną. Trwałe są tylko w roztworach zasadowych. W roztworach obojętnych i kwaśnych ulegają dysproporcjonowaniu do tlenku manganu(IV) i nadmanganianu.

Otrzymywane są przez stapianie tlenku manganu(IV) z wodorotlenkiem potasu i azotanem potasu. Praktyczne zastosowanie ma manganian(VI) potasu, będący produktem pośrednim przy produkcji nadmanganianu potasu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Encyklopedia techniki CHEMIA. Warszawa: WNT, 1965.
  2. Włodzimierz Trzebiatowski: Chemia nieorganiczna. Wyd. VIII. Warszawa: PWN, 1978, s. 555–556.