Manuel Feller

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Manuel Feller
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 października 1992
St. Johann in Tirol

Klub

SC Fieberbrunn

Debiut w PŚ

11.11 2012, Levi
(DNQ1 - slalom)

Pierwsze punkty w PŚ

8.12 2012, Val d’Isère (23. miejsce - slalom)

Pierwsze podium w PŚ

28.01 2018, Ga-Pa
(2. miejsce - gigant)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
srebro Pjongczang 2018 Drużynowo
Mistrzostwa świata
srebro Sankt Moritz 2017 Slalom
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Quebec 2013 Slalom
Puchar Świata
3. miejsce
2023/2024
Puchar Świata (Gigant)
3. miejsce
2021/2022
Puchar Świata (Slalom)
Mała Kryształowa Kula
2023/2024
2. miejsce
2021/2022
Strona internetowa

Manuel Feller (ur. 13 października 1992 w St. Johann in Tirol[1]) – austriacki narciarz alpejski, wicemistrz świata i złoty medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Manuel Feller pojawił się 4 grudnia 2007 roku w Tschagguns, gdzie w zawodach FIS Race zajął 55. miejsce w slalomie. W 2012 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Roccaraso, gdzie jego najlepszym wynikiem było czternaste miejsce w gigancie[2]. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Quebecu w 2013 roku zwyciężył w slalomie. W zawodach tych wyprzedził bezpośrednio Szwajcara Ramona Zenhäuserna oraz Santeriego Paloniemiego z Finlandii[3].

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 11 listopada 2012 roku w Levi, gdzie nie zakwalifikował się do drugiego przejazdu w slalomie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 8 grudnia 2012 roku w Val d’Isère, zajmując 23. miejsce w tej samej konkurencji. Pierwszy raz na podium zawodów PŚ stanął 28 stycznia 2018 roku w Garmisch-Partenkirchen, kończąc rywalizację w gigancie na drugiej pozycji. Rozdzielił tam na podium swego rodaka, Marcela Hirschera i Teda Ligety'ego z USA. W sezonie 2021/2022 zajął drugie miejsce w klasyfikacji slalomu i trzecie w klasyfikacji giganta. W sezonie 2023/2024 był trzeci w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu zdobył Małą Kryształową Kulę.

W 2017 roku wywalczył srebrny medal w slalomie podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz. Przegrał tylko z Marcelem Hirscherem, a wyprzedził Niemca Felixa Neureuthera[4]. Rok później wystartował na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, gdzie w gigancie został zdyskwalifikowany[5], a slalom ukończył na piętnastej pozycji[6]. Wspólnie z kolegami i koleżankami z reprezentacji zdobył drużynowo srebrny medal[7]. W 2019 roku startował na mistrzostwach świata w Åre, gdzie w gigancie zajął 15. pozycję w gigancie[8], natomiast w slalomie uplasował się na 6. miejscu[9]. Startował w slalomie i gigancie na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku, jednak obu konkurencji nie ukończył[10][11].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DSQ1 18 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gigant 2:18,04 - Austria Marcel Hirscher
15. 22 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Slalom 1:38,99 +1,39 Szwecja André Myhrer
DNF2 13 lutego 2022 Pekin Gigant 2:09,35 - Szwajcaria Marco Odermatt
DNF1 16 lutego 2022 Pekin Slalom 1:44,09 - Francja Clément Noël

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNS2 17 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Gigant 2:13,31 - Austria Marcel Hirscher
2. 19 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Slalom 1:34,75 +0,68 Austria Marcel Hirscher
15. 15 lutego 2019 Szwecja Åre Gigant 2:22,21 +1,97 Norwegia Henrik Kristoffersen
6. 17 lutego 2019 Szwecja Åre Slalom 2:06,90 +1,04 Austria Marcel Hirscher
DNF1 19 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Gigant 2:05,86 - Francja Mathieu Faivre
DNF2 21 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Slalom 1:46,48 - Norwegia Sebastian Foss Solevåg
DNF2 17 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Gigant 2:34,08 - Szwajcaria Marco Odermatt
7. 19 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Slalom 1:39,50 +0,67 Norwegia Henrik Kristoffersen

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
27. 2 marca 2012 Włochy Roccaraso Zjazd 1:11,99 +2,39 Stany Zjednoczone Ryan Cochran-Siegle
14. 7 marca 2012 Włochy Roccaraso Gigant 2:39,50 +1,66 Norwegia Henrik Kristoffersen
DNF1 9 marca 2012 Włochy Roccaraso Slalom 1:38,44 - Finlandia Santeri Paloniemi
9. 25 lutego 2013 Kanada Québec Gigant 2:20,75 +1,65 Norwegia Aleksander Aamodt Kilde
1. 26 lutego 2013 Kanada Québec Slalom 1:59,40 - -

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach[edytuj | edytuj kod]

  1. Niemcy Ga-Pa – 28 stycznia 2018 (gigant) – 2. miejsce
  2. Chorwacja Zagrzeb – 6 stycznia 2019 (slalom) – 3. miejsce
  3. Szwajcaria Wengen – 20 stycznia 2019 (slalom) – 2. miejsce
  4. Andora Soldeu – 17 marca 2019 (slalom) – 2. miejsce
  5. Włochy Alta Badia – 21 grudnia 2020 (slalom) – 2. miejsce
  6. Chorwacja Zagrzeb – 6 stycznia 2021 (slalom) – 2. miejsce
  7. Austria Flachau – 16 stycznia 2021 (slalom) – 1. miejsce
  8. Szwajcaria Lenzerheide – 21 marca 2021 (slalom) – 1. miejsce
  9. Francja Val d’Isère – 11 grudnia 2021 (gigant) – 3. miejsce
  10. Włochy Alta Badia – 19 grudnia 2021 (gigant) – 3. miejsce
  11. Szwajcaria Adelboden – 8 stycznia 2022 (gigant) – 2. miejsce
  12. Szwajcaria Adelboden – 9 stycznia 2022 (slalom) – 2. miejsce
  13. Austria Schladming – 25 stycznia 2022 (slalom) – 3. miejsce
  14. Niemcy Ga-Pa – 26 lutego 2022 (slalom) – 3. miejsce
  15. Francja Méribel – 20 marca 2022 (slalom) – 3. miejsce
  16. Francja Val d’Isère – 10 grudnia 2022 (gigant) – 2. miejsce
  17. Francja Val d’Isère – 11 grudnia 2022 (slalom) – 2. miejsce
  18. Niemcy Ga-Pa – 4 stycznia 2023 (slalom) – 2. miejsce
  19. Austria Gurgl – 18 listopada 2023 (slalom) – 1. miejsce
  20. Szwajcaria Adelboden – 7 stycznia 2024 (slalom) – 1. miejsce
  21. Szwajcaria Wengen – 14 stycznia 2024 (slalom) – 1. miejsce
  22. Bułgaria Bansko – 10 lutego 2024 (gigant) - 3. miejsce
  23. Stany Zjednoczone Palisades Tahoe – 25 lutego 2024 (slalom) – 1. miejsce
  24. Austria Saalbach-Hinterglemm – 17 marca 2024 (slalom) – 2. miejsce

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Manuel Feller: Slalom-Star macht sich für Olympia 2026 in Innsbruck stark (niem.)
  2. ↑ Roccaraso (ITA) FIS Junior World Ski Championships Men's Giant Slalom March 07, 2012, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  3. ↑ Roccaraso (ITA) FIS Junior World Ski Championships Men's Slalom February 26, 2013, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  4. ↑ St. Moritz (SUI) World Championships Men's Slalom February 19, 2017, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  5. ↑ Olympedia – 2018 Winter Olympics, Alpine Skiing, Giant Slalom, Men. olympedia.org. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).
  6. ↑ Olympedia – 2018 Winter Olympics, Alpine Skiing, Slalom, Men. olympedia.org. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).
  7. ↑ Olympedia – 2018 Winter Olympics, Alpine Skiing, Team, Mixed. olympedia.org. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).
  8. ↑ Are (SWE) World Championships Men's Giant Slalom February 15, 2019, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  9. ↑ Are (SWE) World Championships Men's Slalom February 17, 2019, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  10. ↑ Olympedia – 2022 Winter Olympics, Alpine Skiing, Giant Slalom, Men. olympedia.org. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).
  11. ↑ Olympedia – 2022 Winter Olympics, Alpine Skiing, Slalom, Men. olympedia.org. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Manuel_Feller&oldid=73302594”