Manuel del Pópulo Vicente García

Manuel del Pópulo Vicente García

Data i miejsce urodzenia	21 stycznia 1775 Sewilla
Data i miejsce śmierci	9 czerwca 1832 Paryż
Typ głosu	tenor
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor śpiewka

Manuel del Pópulo Vicente García jako Otello (Rossini), (ok. 1821)

Manuel del Pópulo Vicente García (ur. 21 stycznia 1775 w Sewilli, zm. 9 czerwca 1832 w Paryżu) – hiszpański tenor i nauczyciel śpiewu, a także kompozytor operowy.

Życiorys

Jako chłopiec był członkiem chóru katedralnego w Sewilli, gdzie otrzymał wykształcenie muzyczne. W wieku 17 lat zadebiutował jako tenor w teatrze w Kadyksie, następnie pracował jako śpiewak, dyrygent i kompozytor operetek na różnych scenach w Hiszpanii.

W 1808 wyjechał do Paryża, gdzie śpiewał w operach buffa i wywołał sensację swoimi występami. Z ogromnym aplauzem były przyjmowane jego występy w dużych miastach Włoch. W 1812 zamieszkał w Neapolu. Współpracował, między innymi z Gioacchino Rossinim. Śpiewał partię Norfolka w Elżbiecie, królowej Anglii podczas premiery w Neapolu (1815). W następnym roku, dla Rossiniego stworzył rolę Almavivy, w Rzymie w pierwszym wykonaniu Cyrulika sewilskiego. W Cyruliku występował także w Paryżu. W 1823 Geltrude Righetti-Giorgi, pierwsza wykonawczyni roli Rozyny w Cyruliku, udzieliła słynnej odpowiedzi Cenni di una donna già cantante, sopra il Maestro Rossini .... na krytyczny artykuł Stendhala na temat Cyrulika. W tekście tym podaje informację, że to Garcia skomponował serenadę Se il mio nome saper voi bramate z pierwszego aktu opery, a Rossini ją autoryzował. Z wielkim uznaniem został przyjęty także w Londynie, gdzie został zatrudniony jako pierwszy tenor w teatrze królewskim w 1824 r.

W 1826 wyjechał do Ameryki jako przedsiębiorca operowy. Osiągnął sukces artystyczny i materialny. Niestety stracił całą fortunę napadnięty przez bandę rabusiów w pobliżu Veracruz, w drodze z Meksyku, gdzie występował, do USA.

Po powrocie do Paryża poświęcił się wyłącznie nauczaniu wokalnemu aż do śmierci 9 czerwca 1832 r. Wykształcił szereg znakomitych śpiewaków dramatycznych, w tym swoich córek Marii Malibran i Pauline Viardot-García. W 1831 roku napisał dla swoich studentów operę Le cinesi na podstawie libretta Pietro Metastasio. W ostatnich latach swojego życia García napisał pięć oper salonowych, aby pokazać talenty swoich uczniów. W 2006 i 2015 roku krytyczne wydania dwóch z tych oper, L’ Isola disabitata i Un avvertimento ai gelosi, pod redakcją Teresy Radomski, zostały opublikowane przez A-R Editions. L'sola disabitata została wystawiona na Uniwersytecie Wake Forest w 2005 roku, a następnie w Europie po raz pierwszy w Hiszpanii w 2010 roku.

Jego syn Manuel Patricio Rodríguez García był także nauczycielem śpiewu i barytonem oraz prekursorem laryngoskopii.

Bibliografia

• Teresa Radomski (red.): L'isola disabitata. Wynik. Middleton, Wisc.: AR Ed., 2006. Seria: Najnowsze badania muzyki dziewiętnastego i początków dwudziestego wieku; 42 ISBN 0-89579-594-9
• James Radomski: Manuel García (1775–1832); chronicle of the life of a bel canto tenor at the dawn of romanticism. Oxford Univ. Press, Oxford; New York 2000, ISBN 0-19-816373-8

Linki zewnętrzne

• Manuel García Sr. – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project