Marc Pincherle

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marc Pincherle
Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1888
Konstantyna

Pochodzenie

francuskie

Data i miejsce śmierci

20 czerwca 1974
Paryż

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

muzykolog

Marc Pincherle (ur. 13 czerwca 1888 w Konstantynie, zm. 20 czerwca 1974 w Paryżu[1][2]) – francuski muzykolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Sorbonie, gdzie jego nauczycielami byli Louis Laloy, André Pirro i Romain Rolland[1][2]. Wykładał w paryskiej École Normale de la Musique, od 1927 do 1955 roku był dyrektorem artystycznym Société Pleyel[1][2]. Pełnił funkcję redaktora naczelnego czasopism „Le Monde musical” (1925–1927) i „Musique” (1927–1930)[1]. Uczestnik I i II wojny światowej[2]. W 1940 roku dostał się jako jeniec do niemieckiej niewoli, w której przebywał do marca 1941 roku[2]. Był członkiem Société Française de Musicologie, w latach 1932–1935 pełnił funkcję jego sekretarza, 1945–1948 wiceprezesa[1][2], a 1948–1956 prezesa[1][2]. Od 1948 roku kierował założoną przez siebie Académie Charles-Cros[1]. Był członkiem Académie Royale de Belgique i członkiem honorowym Royal Musical Association w Londynie[1].

W swojej pracy naukowej zajmował się badaniami nad muzyką instrumentalną XVII i XVIII wieku[1][2], ze szczególnym naciskiem na stronę wykonawczą utworów na instrumenty smyczkowe[1]. Napisał obszerną monografię na temat życia i twórczości Antonia Vivaldiego[1].

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

  • Les Violonistes compositeurs et virtuoses (Paryż 1922)
  • Feuillets d’histoire du violon (Paryż 1927, 2. wyd. 1935)
  • Corelli (Paryż 1933)
  • Les Musiciens peints par eux-mêmes (Paryż 1939)
  • Antonio Vivaldi et la musique instrumentale (2 tomy, Paryż 1948)
  • Les Instruments du quatuor (Paryż 1948, 3. wyd. 1970)
  • L’Orchestre de chambre (Paryż 1948)
  • Jean-Marie Leclair l’âiné (Paryż 1952)
  • Petit lexique des termes musicaux d’usage courant (Paryż 1953, 2. wyd. 1973)
  • Corelli et son temps (Paryż 1954; wyd. ang. Corelli, His Life, His Work Nowy Jork 1956)
  • Vivaldi (Paryż 1955; wyd. ang. Vivaldi. Genius of the Baroque Londyn 1957)
  • Fritz Kreisler (Genewa 1956)
  • Albert Roussel (Genewa 1957)
  • Histoire illustrée de la musique (Paryż 1959, 2. wyd. 1962)
  • Le Monde des virtuoses (Paryż 1961)
  • Musical Creation (Waszyngton 1961)
  • L’orchestra da camera (Mediolan 1963)
  • Le Violon (Paryż 1966, 2. wyd. 1974)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 111–112. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. ↑ a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2799–2800. ISBN 0-02-865529-X.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marc_Pincherle&oldid=73483147”