Przejdź do zawartości

Margaret Bourke-White

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Margaret Bourke-White w 1955 r.

Margaret Bourke-White (ur. 14 czerwca 1904 w Bronksie, zm. 27 sierpnia 1971 w Connecticut) – amerykańska fotoreporterka. Pierwsza kobieta – fotoreporter wojenny czasu II wojny światowej[1][2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1922 rozpoczęła studia herpetologii na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku. Kilkakrotnie zmieniała kierunki studiów. W tym czasie wyszła za mąż, jednak wkrótce rozwiodła się. Po ukończeniu jednego wydziału postanowiła zostać fotografem przemysłowym i założyła własne małe studio. Poświęciła wiele czasu na nauczenie się sztuki fotografii. Jej pierwszym zleceniem było wykonanie zdjęć świeżo wybudowanej szkoły. W 1929 została asystentem w studio magazynu „Fortune”. Następnie współpracowała z wieloma pismami. Wyszła za mąż za pisarza Erskina Prestona Caldwella, lecz ponownie rozwiodła się[3].

Gdy Stany Zjednoczone przystąpiły do wojny, akredytowano ją jako korespondenta wojennego. Została przydzielona do angielskiego lotnictwa. Fotografowała inwazję w Afryce Północnej, bitwę o Monte Cassino, wyzwolenie jednego z obozów koncentracyjnych[3][2].

Około roku 1950 dotknęła ją choroba Parkinsona. Zmarła w 1971 w Ameryce, w stanie Connecticut[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Margaret Bourke-White | MoMA [online], The Museum of Modern Art [dostęp 2022-12-29] (ang.).
  2. a b c Margaret Bourke-White. Pierwsza reporterka Ameryki [online], Anywhere.pl, 7 czerwca 2022 [dostęp 2022-12-29] (pol.).
  3. a b Margaret Bourke-White, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-01-31] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]