Przejdź do zawartości

Maria Franciszek Rostworowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maria Franciszek
Wawrzyniec Ignacy Ksawery Maria Franciszek Rostworowski
Wawrzyniec Ignacy Ksawery Rostworowski
Biskup
Ilustracja
Herb duchownego
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1874
Milejów

Data i miejsce śmierci

8 maja 1956
Wiśniew

Biskup diecezji lubelsko-podlaskiej
Okres sprawowania

1923-1956

Wyznanie

mariawickie

Kościół

Kościół Starokatolicki Mariawitów

Śluby zakonne

1901

Sakra biskupia

4 października 1923

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

4 października 1923

Konsekrator

Maria Michał Kowalski

Nagrobek bpa Rostworowskiego na terenie przykościelnym w Wiśniewie

Wawrzyniec Maria Franciszek Rostworowski, właściwie Wawrzyniec Ignacy Ksawery Rostworowski, zwany Biedaczyną Mariawickim (ur. 29 lipca 1874 w Milejowie, zm. 8 maja 1956 w Wiśniewie) – biskup Kościoła Starokatolickiego Mariawitów, ordynariusz diecezji lubelsko-podlaskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wawrzyniec Rostworowski urodził się w arystokratycznej rodzinie Rostworowskich. Po ukończeniu szkoły realnej wstąpił do rzymskokatolickiego seminarium duchownego. Po święceniach kapłańskich został kapelanem arcybiskupa warszawskiego Wincentego Chościaka-Popiela, który był jego kuzynem.

Pod koniec 1898 roku młody duchowny związał się z tajnym Zgromadzeniem Kapłanów Mariawitów. Był wówczas wikariuszem w warszawskiej parafii św. Antoniego, a następnie w Błoniu pod Warszawą. W 1901 roku złożył wieczyste śluby zakonne przybierając imiona Maria Franciszek. Wkrótce za szerzenie idei mariawityzmu został karnie przeniesiony do Wiśniewa, gdzie był początkowo proboszczem parafii rzymskokatolickiej, a po 1906 roku organizatorem i pierwszym proboszczem parafii mariawickiej.

W 1907 roku został wybrany zwierzchnikiem kustodii mariawickiej na Podlasiu. Z pieniędzy uzyskanych ze spadku zakupił działkę pod kościół mariawicki w Mińsku Mazowieckim. Sporą cześć swoich prywatnych pieniędzy przeznaczył też na rozbudowę infrastruktury katedry mariawickiej w Płocku i ośrodka mariawickiego w Wiśniewie.

4 października 1923 roku kapłan Maria Franciszek Rostworowski otrzymał sakrę biskupią i został ordynariuszem diecezji lubelsko-podlaskiej. Prowadził działalność charytatywną, dbał o kontakty zagraniczne Kościoła Mariawitów, szczególnie z prawosławnymi patriarchatami w Afryce, Azji i Europie.

W czasie II wojny światowej biskup zorganizował przy swojej parafii szpital polowy dla żołnierzy Armii Krajowej.

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Maria Franciszek Rostworowski pochodził z lubelskiej linii rodu Rostworowskich. Był wnukiem radcy stanu i senatora Cesarstwa Rosyjskiego, Antoniego Melitona Rostworowskiego, bratem senatora II RP, Wojciecha Rostworowskiego i stryjem Piotra Rostworowskiego.

Jego synem ze związku z Heleną Miłkowską-Rostworowską był kapłan mariawicki, Franciszek Maria Wawrzyniec Rostworowski.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]