Marian Górecki
prezbiter, męczennik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Czczony przez | |
Beatyfikacja |
13 czerwca 1999 |
Wspomnienie |
Marian Górecki (ur. 2 maja 1903 w Poznaniu, zm. 22 marca 1940 w Stutthofie) – błogosławiony Kościoła katolickiego, polski duchowny katolicki, prezbiter, męczennik[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Marian Górecki był synem Tomasza i Petroneli z Szekiełdów. Edukację szkolną rozpoczął mając sześć lat. Skończywszy 13 lat przyjął sakrament bierzmowania (obrał za patrona św. Walentego). Po ukończeniu szkoły powszechnej rozpoczął naukę w gimnazjum. Mając 17 lat wstąpił jako ochotnik do wojska, by walczyć w wojnie polsko-bolszewickiej. Następnie powrócił do szkoły i po zdanej maturze wstąpił do Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu. Pełnił tam funkcję ceremoniarza. 1 lipca 1928 otrzymał święcenia kapłańskie. Pracował najpierw jako wikariusz w Lesznie, a następnie jako prefekt w Seminarium Nauczycielskim w Koźminie i Wolsztynie. Pełnił także funkcję kapelana harcerzy[2].
W 1933 roku został skierowany do pracy w diecezji gdańskiej, gdzie opiekował się tamtejszą Polonią. Pracował z młodzieżą i polskimi stowarzyszeniami. Był także prefektem w Gimnazjum Polskim Macierzy Szkolnej w Gdańsku oraz rektorem kaplicy MB Częstochowskiej w Gdańsku Nowym Porcie. Przez dwa lata był również kapelanem pomocniczym Wojskowej Składnicy na Westerplatte[2].
1 września 1939 roku został aresztowany i następnego dnia przewieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Stutthof (w Sztutowie). Wszedł w skład 40-osobowej grupy księży i nauczycieli, którzy pracowali wieczorem i nocą rozbudowując obóz. Pracował także przy wyrębie drzewa oraz jako szklarz. W obozie za śpiewanie kolęd ukarano go pracą przy odśnieżaniu. W Niedzielę Palmową 1940 roku trafił do kompanii karnej. 21 marca 1940 (Wielki Czwartek) brał udział w pierwszej nielegalnej obozowej mszy świętej, podczas której przyjął Komunię św. Następnego dnia wraz z 66 osobami (m.in. z ks. Bronisławem Komorowskim) został rozstrzelany. W 1946 r. dokonano ekshumacji wówczas zabitych osób i pochowano je na Cmentarzu Zasłużonych na Zaspie[1].
Wspomnienie liturgiczne o nim obchodzone jest 12 czerwca.
Został beatyfikowany przez Jana Pawła II 13 czerwca 1999 w grupie 108 błogosławionych męczenników II wojny światowej[1].
W 2001 jeden placów w gdańskiej dzielnicy Nowy Port został nazwany pl. ks. Mariana Góreckiego. W 2002 odsłonięto tu jego pomnik.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Polscy święci i błogosławieni
- Beatyfikowani i kanonizowani przez Jana Pawła II
- Modlitwa za pośrednictwem świętego
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tadeusz Bach, Marian Górecki, w: Słownik biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, Suplement I (pod redakcją Zbigniewa Nowaka), Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Uniwersytet Gdański, Gdańsk 1998 (tu data urodzenia: 21 maja 1903)
- 108 błogosławionych polskich męczenników z okresu II wojny światowej
- Duchowni archidiecezji poznańskiej
- Polscy duchowni katoliccy – ofiary represji Niemiec nazistowskich 1939–1945
- Polscy działacze w Wolnym Mieście Gdańsku
- Duchowni związani z Gdańskiem
- Ofiary KL Stutthof
- Polskie ofiary niemieckich obozów koncentracyjnych
- Ludzie urodzeni w Poznaniu
- Pochowani na Cmentarzu na Zaspie
- Urodzeni w 1903
- Zmarli w 1940