Mario Maino
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Mario Maino (ur. 8 października 1940 w Villaverla[1]) – włoski kolarz szosowy, dwukrotny medalista mistrzostw świata.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Największy sukces w karierze Mario Maino osiągnął w 1962 roku, kiedy wspólnie z Antonio Taglianim, Dino Zandegù i Danilo Grassim zdobył złoty medal w drużynowej jeździe na czas na mistrzostwach świata w Salò. Jako że był to debiut tej konkurencji, Włosi zostali pierwszymi w historii drużynowymi mistrzami świata. W tej samej konkurencji reprezentacja Włoch w składzie: Mario Maino, Pasquale Fabbri, Danilo Grassi i Dino Zandegù zdobyła srebrny medal na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Ronse. Ponadto w 1962 roku był drugi we francuskim Tour de l’Avenir, a dwa lata później był siódmy w Tre Valli Varesine. Nigdy nie wystąpił na igrzyskach olimpijskich. Jako zawodowiec startował w latach 1963-1967.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na cyclingarchives.com (ang.)
- Profil na sports-reference.com (ang.)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Profil na museociclismo.it (wł.)