Przejdź do zawartości

Gösta Pettersson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gösta Pettersson
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 listopada 1940
Alingsås

Wzrost

189 cm

Kariera seniorska
Lata Drużyna
1970–71 Ferretti
1973 Scic
1974 Magniflex
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Igrzyska olimpijskie
srebro Meksyk 1968 kolarstwo
(jazda na czas druż.)
brąz Tokio 1964 kolarstwo
(jazda na czas druż.)
brąz Meksyk 1968 kolarstwo
(start wspólny ind.)
Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym
złoto Heerlen 1967 jazda na czas druż.
złoto Montevideo 1968 jazda na czas druż.
złoto Brno 1969 jazda na czas druż.
brąz Sallanches 1964 start wspólny ind.
Mistrzostwa świata w kolarstwie torowym
brąz Rzym 1968 druż. na dochodzenie

Gösta Artur Roland Pettersson (ur. 23 listopada 1940 w Alingsås) – szwedzki kolarz szosowy i torowy, trzykrotny medalista olimpijski, czterokrotny medalista szosowych oraz brązowy medalista torowych mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w Gösta Pettersson osiągnął w 1964 roku, kiedy zdobył brązowy medal w wyścigu ze startu wspólnego amatorów podczas szosowych mistrzostw świata w Sallanches. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie dwaj Belgowie: Eddy Merckx oraz Willy Planckaert. Na rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach świata w Heerlen wspólnie ze swymi braćmi: Sture, Erikiem i Tomasem zdobył złoty medal w drużynowej jeździe na czas. Wynik ten bracia powtórzyli na mistrzostwach świata w Montevideo w 1968 roku i rozgrywanych rok później mistrzostwach w Pradze. Ponadto wygrał także wyścig Dookoła Tunezji w 1964 roku, Dookoła Maroka w 1967 roku, Milk Race w 1968 roku, Tour de Romandie w 1970 roku oraz Giro d’Italia i Giro dell’Appennino w 1971 roku. W 1970 roku zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Tour de France, za Merckxem i Holendrem Joopem Zoetemelkiem.

W 1960 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Rzymie, gdzie w drużynowej jeździe na czas zajął piąte miejsce, a wyścigu ze startu wspólnego nie ukończył. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Tokio był siódmy indywidualnie, a razem z Erikiem, Sture i Svenem Hamrinem zdobył w drużynie brązowy medal. Wystąpił też na igrzyskach w olimpijskich w Meksyku w 1968 roku, gdzie wspólnie z braćmi zdobył srebrny medal w drużynowej jeździe na czas, a w wyścigu ze startu wspólnego był trzeci. Wyprzedzili go tylko Włoch Pierfranco Vianelli oraz Duńczyk Leif Mortensen.

Startował także na torze, zdobywając między innymi brązowy medal w drużynowym wyścigu na dochodzenie podczas torowych mistrzostw świata w Montevideo. W zawodach tych partnerowali mu bracia Erik i Tomas, a także Josef Ripfel. W tej samej konkurencji, a także w wyścigu indywidualnym wystartował na igrzyskach w Meksyku, jednak w obu przypadkach nie dotarł do finału.

Najważniejsze zwycięstwa

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]