Przejdź do zawartości

Max Graf

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Max Graf
Ilustracja
Max Graf, 1927
Data i miejsce urodzenia

1 października 1873
Wiedeń

Pochodzenie

austriackie

Data i miejsce śmierci

24 czerwca 1958
Wiedeń

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

muzykolog, krytyk, pedagog

Max Graf (ur. 1 października 1873 w Wiedniu, zm. 24 czerwca 1958 tamże[1][2]) – austriacki muzykolog, krytyk muzyczny i pedagog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował u Eduarda Hanslicka i Antona Brucknera[1][2]. W 1896 roku uzyskał na Uniwersytecie Wiedeńskim stopień doktora muzykologii na podstawie pracy Die Musik der Frau in der Renaissancezeit (wyd. Wiedeń 1905)[1][2]. Od 1900 do 1938 roku pisał krytyki muzyczne do „Wiener Allgemeine Zeitung[1][2]. W latach 1902–1909 zatrudniony był na stanowisku docenta w konserwatorium Gesellschaft der Musikfreunde w Wiedniu, następnie od 1909 do 1938 roku wykładał w Staatsakademie für Musik[1][2]. Po Anschlussie Austrii w 1938 roku wyemigrował do Stanów Zjednoczonych[1][2]. Wykładał w New School for Social Research w Nowym Jorku, w Carnegie Institute and Library w Pittsburghu i w Temple University w Filadelfii[1]. W 1947 roku wrócił do Wiednia[1][2], gdzie w latach 1947–1950 prowadził seminarium krytyki muzycznej w Staatsakademie[1].

Był propagatorem twórczości kompozytorów współczesnych[1]. Muzykę omawiał w swoich pracach na szerokim tle kulturowym, w kontekście prądów estetycznych danej epoki i w powiązaniu z innymi sztukami[1].

Jego synem był reżyser operowy Herbert Graf[2].

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

  • Deutsche Musik im 19. Jahrhundert (Berlin 1898)
  • Wagner-Probleme und andere Studien (Wiedeń 1900)
  • Die innere Werkstatt des Musikers (Stuttgart 1910)
  • Richard Wagner im „Fliegenden Hollander” (Wiedeń–Lipsk 1911)
  • Vier Gespräche über deutsche Musik (Ratyzbona 1931)
  • Legend of a Musical City (Nowy Jork 1945; 2. wyd. 1969)
  • Composer and Critic (Nowy Jork 1946; 2. wyd. 1969)
  • Modern Music (Nowy Jork 1946; 2. wyd. 1969; wyd. niem. pt. Geschichte und Geist der modernen Musik 1953)
  • From Beethoven to Shostakovich (Nowy Jork 1947; 2. wyd. 1969)
  • Die Wiener Oper (Wiedeń 1955)
  • Jede Stunde war erfüllt: Ein Halbes Jahrhundert Musik und Theaterleben (Wiedeń–Frankfurt nad Menem 1957)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 437–438. ISBN 83-224-0344-5.
  2. a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1342–1343. ISBN 0-02-865527-3.