Mazama
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
|
||
| Mazama[1] | ||
| Rafinesque, 1817[2] | ||
 Przedstawiciel rodzaju – mazama szara (M. gouazoupira) |
||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ssaki | |
| Podgromada | żyworodne | |
| Infragromada | łożyskowce | |
| Rząd | parzystokopytne | |
| Podrząd | przeżuwacze | |
| Rodzina | jeleniowate | |
| Podrodzina | sarny | |
| Rodzaj | mazama | |
| Gatunki | ||
|
zobacz opis w tekście |
||
Mazama[3] (Mazama) – rodzaj ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych (Cervidae).
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[4].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Wysokość w kłębie do 75 cm, masa ciała do 25 kg. Sierść gładka koloru rudobrązowego. Poroże krótkie (7-13 cm), nierozgałęzione . Mazamy mają łukowato wygięty grzbiet i zad wyższy od kłębu.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Nazwa rodzajowa pochodzi od meksykańskich słów mazame, magame lub teuthlamacame użytych przez Hernandeza w 1651 roku na opisanie niektórych meksykańskich kopytnych[5].
Gatunek typowy[edytuj | edytuj kod]
Mazama pita Rafinesque, 1817 (= Moschus americanus Erxleben, 1777)
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[3][4]:
- Mazama americana – mazama ruda
- Mazama bororo – mazama parańska
- Mazama bricenii – mazama rdzawa
- Mazama chunyi – mazama lilipucia
- Mazama gouazoupira – mazama szara
- Mazama nana – mazama mała
- Mazama nemorivaga – mazama amazońska
- Mazama pandora – mazama jukatańska
- Mazama rufina – mazama karłowata
- Mazama temama – mazama środkowoamerykańska
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mazama, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ C. S. Rafinesque. New Species of Mammifers in the Notes to the (Tableau methodique des Mammiferes) Methodical Picture of the Mammiferes, by D. Desmarest, in the 24th and last volume of the French New Dictionary of Natural History. „The American Monthly Magazine and Critical Review”. 1 (5), s. 363, 1817 (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 172. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Mazama. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-09-02]
- ↑ T. S. Palmer: Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. Waszyngton: Government Printing Office, 1904, s. 402, seria: North American Fauna. (ang.)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Komosińska Halina, Podsiadło Elżbieta: Ssaki kopytne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.
- Praca zbiorowa: Zwierzęta w parkach narodowych świata. Warszawa: MUZA SA, 2000. ISBN 83-7200-437-4.
