Mała Poślednia Turniczka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mała Poślednia Turniczka
Ilustracja
Widok z Doliny Staroleśnej
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

2527 m n.p.m.

Pierwsze wejście

1 sierpnia 1877
Ödön Téry i Martin Spitzkopf

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Mała Poślednia Turniczka”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Mała Poślednia Turniczka”
Ziemia49°11′45,1″N 20°12′38,3″E/49,195861 20,210639

Mała Poślednia Turniczka (słow. Lomnická vežička, niem. Chmielowskiturm, węg. Chmielowski-torony[1]) – turnia o wysokości 2527 m[2] w słowackich Tatrach Wysokich, w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika. Jest jedną z czterech turni na odcinku pomiędzy Durnym Szczytem a Łomnicą, najbliższą temu ostatniemu szczytowi. Od Pośledniej Turni na północnym zachodzie oddziela ją Poślednia Przełączka, a od Łomnicy na południowym wschodzie – Przełączka pod Łomnicą[3].

Na Małą Poślednią Turniczkę nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, natomiast najdogodniejsza droga dla taterników wiedzie od strony Pośledniej Przełączki. Mimo niepozornego kształtu odchodzi od niej na południe potężna grań w stronę Doliny Małej Zimnej Wody. Oddziela ona od siebie górne piętra dwóch żlebów: Żlebu Chmielowskiego na południowym zachodzie i Żlebu Téryego na południowym wschodzie[3].

Nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Polska nazwa Małej Pośledniej Turniczki pochodzi od Pośledniej Turni, natomiast nazwa słowacka od Łomnicy. Nazwy niemiecka i węgierska upamiętniają Janusza Chmielowskiego, polskiego taternika[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze znane wejścia turystyczne:

  • Ödön Téry i Martin Spitzkopf, 1 sierpnia 1877 r. – letnie,
  • Jiří Děrda i Jaroslav Sláma, 23 lutego 1955 r. – zimowe (prawdopodobnie wchodzono w zimie już wcześniej)[3].
Mała Poślednia Turniczka (na prawo od Pośledniej Turni, zaraz poniżej Łomnicy)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
  3. a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXI. Klimkowa Przełęcz – Łomnicka Grań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1977, s. 50–53.