Meissa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lambda Orionis A/B
λ1,2 Orionis
ilustracja
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Orion

Rektascensja

05h 35m 08s

Deklinacja

+09° 56′ 02″

Odległość

1060 ly
325 pc

Wielkość obserwowana

+3,39 / +5,61m

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

olbrzym / karzeł

Typ widmowy

O8III / B0,5V

Wielkość absolutna

-4,16 / -1,94m

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 39 Orionis
Bonner Durchmusterung: BD +09°879/+09°879B
Katalog Henry’ego Drapera: HD 36861/36862
Katalog Hipparcosa: HIP 26207
Katalog jasnych gwiazd: HR 1879/1880
SAO Star Catalog: SAO 112921
Meissa, Heka

Meissa (Lambda Orionis, λ Ori) – gwiazda położona w gwiazdozbiorze Oriona (wielkość gwiazdowa: 3,39m). Odległa od Słońca o ok. 1060 lat świetlnych.

Gwiazda ta należy do gromady Collinder 69.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Gwiazda nosi tradycyjną nazwę Meissa, która wcześniej odnosiła się do Gamma Geminorum, ale została omyłkowo przypisana tej gwieździe i się przyjęła. Nazwa wywodzi się z arabskiego ‏المیسان‎ al Maisān, „dumnie maszerująca”[1][2]. Inna, starsza nazwa Heka wywodzi się od ‏الهقعة‎ al Haḳʽah, „biała plamka”, co wiązało się z optyczną bliskością słabszych gwiazd φ¹ i φ² Ori[2]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna zatwierdziła użycie nazwy Meissa dla określenia tej gwiazdy[3].

Właściwości fizyczne[edytuj | edytuj kod]

Meissa jest układem podwójnym. Główny składnik Lambda Orionis A ma absolutną wielkość gwiazdową −4,16m. Należy do typu widmowego O8 III (zob. diagram Hertzsprunga-Russella). Temperatura jej powierzchni wynosi ok. 30 000 K.

W odległości 4,4 sekundy łuku od składnika A znajduje się Lambda Orionis B, której jasność obserwowana to 5,61m, a absolutna −1,94m. Jest to błękitno-biały karzeł o typie widmowym B0,5 V i temperaturze na powierzchni przekraczającej 20 000 K.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jim Kaler: Meissa. STARS, 1999-01-22. [dostęp 2016-10-02]. (ang.).
  2. a b Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 318.
  3. Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2017-02-01. [dostęp 2017-05-15].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]