Melsztyńscy herbu Leliwa
Melsztyńscy herbu Leliwa – polski ród magnacki, gałąź Tarnowskich, których nazwisko pochodzi od ich głównej siedziby w miejscowości Melsztyn.
Spycimir z Tarnowa miał dwóch synów: Jana z Melsztyna i Rafała z Tarnowa. Od pierwszego z nich wywodzi się ród Melsztyńskich, Rafał zaś był założycielem rodu Tarnowskich. Za czasów panowania Kazimierza III Wielkiego panowie z Melsztyna należeli do najmożniejszych i najbardziej wpływowych rodów w królestwie. Ich pozycja wzrosła jeszcze bardziej za panowania Andegawenów i Władysława II Jagiełły. Swoje znaczenie w Polsce ród zawdzięczał związkom z Piastami i Jagiełłą. Jadwiga z Melsztyna była matką chrzestną króla, zaś jej córka Elżbieta z Pilczy trzecią żoną Jagiełły. Ponadto, dwie córki wojewody krakowskiego Spytka z Melsztyna wyszły za mąż za Piastów: Katarzyna za Janusza Młodszego z Piastów mazowieckich, Jadwiga zaś została żoną księcia niemodlińskiego Bernarda. Ich ojciec Spytko II był wówczas najbogatszym człowiekiem w państwie. Posiadał lub dzierżawił 16 zamków w Melsztynie, Książu, Rabsztynie, Lanckoronie i Kamieńcu Podolskim.
Wkrótce jednak Melsztyńcy utracili wpływy w wyniku wzniecenia prohusyckiej konfederacji pod wodzą syna i imiennika Spytka z Melsztyna Spytka, która zakończyła się klęską w 1439 pod Grotnikami i śmiercią wodza konfederatów. Na przełomie XV i XVI wieku nastąpił nagły upadek rodu Melsztyńskich. W 1511 rodzina była zmuszona do sprzedaży Melsztyna, będącego ich gniazdem rodowym. Ostatni przedstawiciel rodu Melsztyńskich herbu Leliwa - Jan Melsztyński (syn Wincentego) zmarł w biedzie i zapomnieniu w klasztorze bernardynów w Tarnowie, prawdopodobnie w 1540.
Pochwałę Spytka oraz całego rodu zawiera łaciński wiersz z XV w. Spythko, tua virtus meritis coniuncta priori[1].
Najsłynniejsi przedstawiciele rodu
[edytuj | edytuj kod]- Jan z Melsztyna
- Spycimir Leliwita
- Spytek Melsztyński (zm. 1399)
- Spytek Melsztyński (1398–1439)
- Spytek Melsztyński (zm. ok. 1503)
Wywód pokoleń[2]
[edytuj | edytuj kod]Rodzice założyciela linii |
| |||||
I pokolenie
Melsztyńscy i Tarnowscy |
|
|
|
|
|
|
2 pokolenie
Melsztyńskich i Tarnowscy |
Spytko II z Melsztyna ur. ok. 1332, zm. 12 VIII 1399 w bitwie pod Worsklą; właściciel Melsztyna i Rabsztyna; ∞ przed13 V 1390 Elżbieta „Węgierka”, c. Emeryka Bebeka |
Tarnowscy, a w 3 pokoleniu również Jarosławscy |
2 pokolenie Melsztyńskich |
| ||||
3 pokolenie Melsztyńskich |
|
|
|
|
|
3 pokolenie Melsztyńskich |
| ||||
4 pokolenie Melsztyńskich |
|
|
|
|
Dzieci Spytka z Melsztyna
4 pokolenie Melsztyńskich |
| |||||||
5 pokolenie Melsztyńskich |
|
|
|
|
|
|
|
|
Dzieci Wincentego z Melsztyna
5 pokolenie Melsztyńskich |
| |
6 pokolenie Melsztyńskich |
|
|
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Maciej Włodarski: Wstęp. W: Średniowieczna poezja łacińska w Polsce. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2007, s. LIII-LIV. ISBN 978-83-04-04605-4.
- ↑ Strona Rodu Tarnowskich -Genealogia. rodtarnowski.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-20)]., Włodzimierz Dworzaczek „Genealogia”, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rody magnackie Rzeczypospolitej, Hadrian Kamiński (oprac.), Marta Wilińska (oprac.), Małgorzata Ziemińska (oprac.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 260-280, ISBN 978-83-01-15889-7, OCLC 750660860 .