Menas (patriarcha konstantynopolitański)

Menas
Μηνάς
	Ekumeniczny patriarcha Konstantynopola
Data i miejsce urodzenia	nieznana ; Aleksandria
Data śmierci	25 sierpnia 552
Czczony przez	Cerkiew prawosławną
Wspomnienie	25 sierpnia/7 września
	Multimedia w Wikimedia Commons

Menas, starogr. Μηνάς (zm. 25 sierpnia 552) – patriarcha Konstantynopola w latach 536–552^[1], święty prawosławny.

Życiorys

Pochodził z Aleksandrii, gdzie był najpierw prezbiterem a później kapelanem w hospicjum św. Samsona (zm. 530) w czasach panowania św. Justyniana (527–565)^[1]. Po 518 r. został metropolitą Trapezuntu^[2].

W 536 r. przebywający w Konstantynopolu św. Agapit (papież 535–536) powołał go na patriarchę konstantynopolitańskiego na miejsce Antymiusza (Antyma), usuniętego z urzędu z powodu głoszonego przezeń monofizytyzmu. Menas zwołał z tego powodu 2 maja 536 synod^[2] na którym wezwano Antyma do wyrzeczenia się heretyckich poglądów. Antym nie stawił się na zebranie biskupów, w związku z czym został ekskomunikowany i pozbawiony godności kapłańskiej^[2] (zmarł jednak pojednany z Justynianem i z Rzymem).

W 543 roku Menas przewodniczył synodowi, na którym omawiano orygenizm.

Kilka lat później ekskomunika dotknęła również Menasa, którą nałożył nań papież Wigiliusz (537–555) za kompromitację w sprawie Trzech Rozdziałów (gr. Tría Kephálaia).

Św. Menas zmarł 25 sierpnia 552 pojednany z papiestwem.

Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci 25 sierpnia/7 września^[a].

Zobacz też

Uwagi

↑ podwójne datowanie

Przypisy

↑ ^a ^b Святитель Мина, Патриарх Константинопольский. www.pravoslavie.ru. [dostęp 2013-02-03]. (ros.).
↑ ^a ^b ^c АНФИМ I. Православная энциклопедия (Prawosławna encyklopedia). [dostęp 2013-02-10]. (ros.).

Bibliografia

Menas,patriarcha konstantynopolitański.. DEON.pl z inicjatywy SJ i Wydawnictwa WAM. [dostęp 2013-02-03].

[3] wójne datowanie

[rus-1] Святитель Мина, Патриарх Константинопольский. www.pravoslavie.ru. [dostęp 2013-02-03]. (ros.).

[antym-2] АНФИМ I. Православная энциклопедия (Prawosławna encyklopedia). [dostęp 2013-02-10]. (ros.).

[1]

[2]

[a]

Biskupi Bizancjum do 337	Andrzej Apostoł (przed 38) Stachys (38–54) Onezym (54–68) Polikarp I (71–89) Plutarch (89–105) Sedecjon (105–114) Diogenes (114–129) Eleuteriusz (129–136) Feliks (136–141) Polikarp II (141–144) Atenodor (144–148) Euzois (148–154) Wawrzyniec (154–166) Alipiusz (166–169) Pertinaks (169–187) Olimpian (187–198) Marek I (198–211) Filadelfus (211–217) Cyriak I (217–230) Kastyn (230–237) Eugeniusz I (237–242) Tytus (242–272) Domecjusz (272–284) Rufin I (284–293) Probus (293–306) Metrofan (306–314) Aleksander (314–337)
Arcybiskupi Konstantynopola do 458	Paweł I (337–339, 342, 346–351) Euzebiusz z Nikomedii (339–341) Macedoniusz I (342–346, 351–360) Eudoksjusz z Antiochii (360–370) Demofil (370–379) Ewagriusz (379) Grzegorz z Nazjanzu (379–381) Maksym I Cynik (381) Nektariusz (381–397) Jan Chryzostom (398–404) Arsacjusz z Tarsu (404–405) Attyk (406–425) Syzyniusz I (426–427) Nestoriusz (428–431) Maksymian (431–434) Proklos (434–446) Flawian (446–449) Anatoliusz (449–458)
Patriarchowie ekumeniczni do 1054	Gennadiusz I (458–471) Akacjusz (471–488) Frawitas (488–489) Eufemiusz (489–495) Macedoniusz II (496–511) Tymoteusz I (511–518) Jan II Kapadocki (518–520) Epifaniusz (520–535) Antym I (535–536) Menas (536–552) Eutychiusz (552–565, 577–582) Jan III Scholastyk (565–577) Jan IV Postnik (582–595) Cyriak II (596–606) Tomasz I (607–610) Sergiusz I (610–638) Pyrrus I (638–641, 654) Paweł II (642–653) Piotr (654–666) Tomasz II (667–669) Jan V (669–675) Konstantyn I (675–677) Teodor I (677–679, 686–687) Jerzy I (679–686) Paweł III (688–693) Kallinik I (693–705) Cyrus (705–712) Jan VI (712–715) German I (715–730) Anastazy (730–754) Konstantyn II (754–766) Nicetas I (766–780) Paweł IV (780–784) Tarazjusz (784–806) Nicefor I (806–815) Teodot I Kassiteras (815–821) Antoni I Kassimates (821–836) Jan VII Gramatyk (836–843) Metody I (843–847) Ignacy I (847–858, 867–877) Focjusz I Wielki (858–867, 877–886) Stefan I (886–893) Antoni II Kauleas (893–901) Mikołaj I Mistyk (901–907, 912–925) Eutymiusz I Synkellos (907–912) Stefan II z Amasei (925–928) Tryfon (928–931) Teofilakt (933–956) Polieuktos (956–970) Bazyli I Skamandrenos (970–974) Antoni III Studyta (974–979) Mikołaj II Chryzoberges (984–992) Syzyniusz II (996–998) Sergiusz II (1001–1019) Eustacjusz (1019–1025) Aleksy I Studyta (1025–1043) Michał I Cerulariusz (1043–1058)