Michał Nawka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Nawka
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1885
Radibor

Data i miejsce śmierci

16 marca 1968
Budziszyn

Instrumenty

organy

Zawód

kompozytor, organista, dyrygent, pedagog, publicysta

Odznaczenia
Krzyż Pro Ecclesia et Pontifice (od 1908)

Michał Nawka (ur. 22 listopada 1885, zm. 16 marca 1968 w Budziszynie) – łużycki działacz narodowy, nauczyciel, poeta i publicysta.

Ukończył katolickie seminarium nauczycielskie w Budziszynie. Po zakończeniu I wojny światowej włączył się w pracę na rzecz łużyckich organizacji społecznych i kulturalnych. W 1920 roku uczestniczył w zlocie Sokołów w Pradze. Współpracował z uniwersytetem ludowym w Dalkach. Książki jego autorstwa były wykorzystywane do nauki w polskim gimnazjum w Bytomiu, gdzie uczyli się także Serbołużyczanie. Po roku 1934 Nawka był prześladowany przez hitlerowców za „uporczywe” kontakty z Czechami i Polakami. Został za to zesłany z Łużyc do Kamienicy gdzie pomagał czeskim i polskim robotnikom przymusowym podczas II wojny światowej. Pisał bajki dla dzieci, poezję i publicystykę. Był organistą, dyrygentem chóralnym, kompozytorem oraz autorem licznych tekstów piosenek. Tłumaczył także na łużycki dzieła z języka polskiego.

Grobowiec Michała Nawki

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kito Lorenc: Serbska poezija 6. Michał Nawka. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1978
  • Zbigniew Kościów: Michał Nawka. Puće žiwjenja a skutkowanja. Wobrys. Budyšin 1994
  • Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn: Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984
  • Dietrich Šołta: Stawizny serbskeho pismowstwa III. dźěl. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1990
  • Jurij Młynk: Michał Nawka jako prozaist. Lětopis 12/1. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1965, s. 18–44
  • Jurij Młynk: Michał Nawka jako basnik. Lětopis 13/2. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1966, s. 164–200
  • Rudolf Jentsch: Michał Nawka zum 80. Geburtstag. Zeitschrift für Slawistik 10 (1965), s. 795–796