Mieczysław Łobocki
| Data i miejsce urodzenia |
18 sierpnia 1929 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
6 sierpnia 2012 |
| profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: metodologia badań pedagogicznych, teoria wychowania | |
| Alma Mater | |
| Profesura |
1986 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
Mieczysław Łobocki (ur. 18 sierpnia 1929 w Starogardzie Gdańskim, zm. 6 sierpnia 2012 w Lublinie) – polski pedagog i psycholog, profesor Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Zajmował się głównie problematyką modernizacji metod pracy wychowawczej w rodzinie, w placówkach opiekuńczo-wychowawczych oraz w szkołach, metodologią badań pedagogicznych, a także nieprzystosowaniem społecznym uczniów.
Wykształcenie i działalność naukowa[edytuj | edytuj kod]
W 1956 ukończył studia pedagogiczne w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1986 uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych. W czasie kariery naukowej związany był z Instytutem Pedagogiki w Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Był członkiem Komitetu Nauk Pedagogicznych Polskiej Akademii Nauk. Był także promotorem i recenzentem prac doktorskich w zakresie nauk o wychowaniu[1].
Ważniejsze prace[edytuj | edytuj kod]
- Współudział uczniów w procesie dydaktyczno-wychowawczym (1975)
- Metody badań pedagogicznych (1978)
- Altruizm a wychowanie (1998)
- Metody i techniki badań pedagogicznych (2000)
- Teoria wychowania w zarysie (2003)
- Wychowanie moralne w zarysie (2008) ISBN 978-83-7587-162-3
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Prof. zw. dr. hab. Mieczysław Łobocki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-10-02].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- W. Okoń, Nowy słownik pedagogiczny, Wydawnictwo Akademickie "Żak", Warszawa 2007, s. 228.