Przejdź do zawartości

Milan Ristić (kompozytor)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Milan Ristić
Милан Ристић
Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1908
Belgrad

Pochodzenie

serbskie

Data i miejsce śmierci

20 grudnia 1982
Belgrad

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Milan Ristić, serb. Милан Ристић (ur. 31 sierpnia 1908 w Belgradzie, zm. 20 grudnia 1982 tamże[1][2]) – serbski kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1927–1929 studiował prywatnie u G. Piérsona w Paryżu[1], następnie kształcił się w Belgradzie u Miloje Milojevicia i Josipa Štolcera-Slavenskiego[1][2]. Od 1937 do 1939 roku odbył studia w zakresie muzyki mikrotonowej u Aloisa Háby w Pradze[1][2]. Od 1940 roku pracował w rozgłośni radiowej w Belgradzie, w latach 1945–1963 był zastępcą redaktora naczelnego działu muzycznego[1]. Od 1960 do 1962 roku pełnił funkcję przewodniczącego związku kompozytorów serbskich[1]. Od 1974 roku był członkiem Serbskiej Akademii Nauk i Sztuk[1]. Otrzymał nagrodę Savez Kompozitora Jugoslavije (1954), nagrodę muzyczną miasta Belgradu (1961) oraz nagrodę Festivalu Nove Jugoslovenske Muzike (1966)[1].

W początkowym okresie swojej twórczości posługiwał się awangardowymi technikami takimi jak atonalność, dodekafonia i ćwierćtonowość[1]. Później dokonał uproszczenia środków wyrazu, zwracając się w stronę tonalności dur-moll i wykorzystując teksty literackie oraz nawiązania do muzyki ludowej[1]. Począwszy od lat 50. XX wieku tworzył w stylistyce neoklasycystycznej[1][2].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[2])

Utwory orkiestrowe

  • 9 symfonii (I 1941, II 1951, III 1961, IV 1966, V 1967, VI 1968, VII 1972, VIII 1974, IX 1976)
  • Sinfonietta (1939)
  • Simfonijski star (1940)
  • 3 studia polifoniczne (1943)
  • Wielka fantazja (1943)
  • poemat symfoniczny Čovek i rat (1943)
  • 2 fantazje (1944)
  • Koncert skrzypcowy (1944)
  • 2 koncerty fortepianowe (I 1954, II 1973)
  • Suita giocosa (1956)
  • Tri mala komada (1957)
  • Wariacje symfoniczne (1957)
  • Burleska (1957)
  • Galop (1958)
  • 7 bagateli (1959)
  • Koncert na orkiestrę (1963)
  • Koncert klarnetowy (1964)
  • 4 utwory na orkiestrę smyczkową (1971)

Utwory kameralne

  • 3 kwartety smyczkowe (I 1935, II 1942, III 1977)
  • Kwintet dęty (1936)
  • Suita na 4 puzony (1938)
  • Septet (1938)
  • Suita na 10 instrumentów smyczkowych (1938)
  • Duet na skrzypce i wiolonczelę (1939)
  • 10 epigramów na 10 instrumentów (1970)
  • Muzyka na 4 rogi (1970)
  • Muzyka na 11 instrumentów (1974)

Utwory fortepianowe

  • 12 prelida (1942)
  • 2 sonaty (I 1943, II 1944)
  • Fantazja (1943)
  • Pet etida (1944)
  • 34 miniatury (1945)
  • 6 fuga (1951)
  • Medytacja i allegro (1962)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Ptičica božja na bas i fortepian (1945)
  • Pesma o sokaku na recytatora i kwintet smyczkowy (1945)
  • Monolog Macbetha na bas i orkiestrę (1945)
  • Jablan na recytatora i orkiestrę (1945)
  • Kroz mećavu na recytatora i orkiestrę (1945)
  • Bura na bas i orkiestrę (1946)

Balety

  • Pepeljuga (1943)
  • Tiranin (1945)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 419. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2999–3000. ISBN 0-02-865530-3.