Przejdź do zawartości

Mildred Cohn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mildred Cohn
Ilustracja
Zdjęcie zrobione podczas rozdania nagród Heritage Day 2005
Data i miejsce urodzenia

12 lipca 1913
Nowy Jork, USA

Data i miejsce śmierci

12 października 2009
Filadelfia, Pensylwania, USA

Zawód, zajęcie

chemik, naukowiec

Odznaczenia
Medal Garvana-Olina, Elliott Cresson Medal, National Medal of Science

Mildred Cohn (ur. 12 lipca 1913 w Nowym Jorku, zm. 12 października 2009 w Filadelfii) – amerykańska biochemiczka, która pogłębiła zrozumienie procesów biochemicznych poprzez badanie reakcji chemicznych w komórkach zwierzęcych. Była pionierką w wykorzystaniu magnetycznego rezonansu jądrowego do badania reakcji enzymatycznych, szczególnie w trójfosforanie adenozyny (ATP)[1][2].

Otrzymała najwyższą w kraju nagrodę naukową, National Medal of Science w 1982 r. i została wprowadzona do National Women’s Hall of Fame[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Rodzice Cohn, Isidore Cohn i Bertha Klein Cohn byli Żydami. Jej ojciec był rabinem. Wyjechali z Rosji do Stanów Zjednoczonych około 1907 roku. Mildred Cohn urodziła się 12 lipca 1913 roku na Bronksie, gdzie jej rodzina mieszkała w mieszkaniu. Kiedy Mildred miała 13 lat, jej ojciec przeniósł rodzinę do spółdzielni posługującej się językiem jidysz, Heim Gesellschaft, która kładła duży nacisk na edukację, sztukę, sprawiedliwość społeczną i zachowanie kultury jidysz[4].

Cohn ukończyła szkołę średnią w wieku 14 lat. Uczęszczała następnie do Hunter College, które było zarówno bezpłatne, jak i otwarte dla wszystkich wykwalifikowanych kobiet, niezależnie od rasy, religii czy pochodzenia etnicznego. Otrzymała dyplom licencjata z wyróżnieniem w 1931 roku[5][6].

Udało jej się pozwolić sobie na jeden rok na Uniwersytecie Columbia, ale nie kwalifikowała się do asystentury, ponieważ była kobietą[6]. Po uzyskaniu tytułu magistra w 1932 r. przez dwa lata pracowała w National Advisory Committee for Aeronautics[5]. Chociaż miała wspierającego przełożonego, była jedyną kobietą spośród 70 mężczyzn i została poinformowana, że nigdy nie zostanie awansowana[6].

Wróciła do Kolumbii, gdzie studiowała pod kierunkiem Harolda Ureya, który właśnie zdobył Nagrodę Nobla[7]. Początkowo Cohn pracował nad badaniem różnych izotopów węgla. Jednak zawiódł ją sprzęt i nie mogła dokończyć tego projektu. Później napisała rozprawę na temat izotopów tlenu i uzyskała tytuł doktora chemii fizycznej w 1938 roku[8].

Na wykładzie Brown Bag w 2005 roku

Dzięki rekomendacji Ureya, Cohn uzyskała stanowisko pracownika naukowego w laboratorium Vincenta du Vigneaud na Washington University in St. Louis. Tam prowadziła studia podoktoranckie dotyczące metabolizmu siarki i aminokwasów przy użyciu radioaktywnych izotopów siarki. Cohn była pionierem w stosowaniu znaczników izotopowych do badania metabolizmu związków zawierających siarkę[9]. Kiedy du Vigneaud przeniósł swoje laboratorium do Uniwersytetu Cornella w Nowym Jorku, Cohn i jej nowy mąż, fizyk Henry Primakoff, również się tam przenieśli[6][10].

W 1946 roku Henry Primakoff otrzymał propozycję pracy na wydziale Washington University in St. Louis. Cohn była w stanie uzyskać stanowisko badawcze u Carla i Gerty Cori w ich laboratorium biochemicznym[10]. Tam mogła wybrać własne tematy badawcze. Użyła magnetycznego rezonansu jądrowego do zbadania reakcji fosforu z ATP, ujawniając istotne informacje na temat biochemii ATP, w tym budowy ATP, fosforylacji oksydacyjnej i roli jonów dwuwartościowych w enzymatycznej konwersji ATP i ADP[11].

W 1958 roku awansowała ze stanowiska współpracownika na profesora nadzwyczajnego. W 1960 roku Cohn i jej mąż dołączyli do University of Pennsylvania. Mildred została mianowana profesorem nadzwyczajnym Biofizyki i Biochemii Fizycznej, a w następnym roku została profesorem zwyczajnym. W 1964 roku została pierwszą kobietą, która otrzymała nagrodę Lifetime Career Award przyznaną przez American Heart Association. W 1971 roku została wybrana do National Academy of Sciences. W 1982 roku przeszła na emeryturę. W 1984 roku Cohn otrzymała nagrodę Golden Plate od Academy of Achievement[2][6][10][12][13].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Matt Schudel, Mildred Cohn, 96; acclaimed scientist overcame bias, 23 października 2009, ISSN 0190-8286 [dostęp 2021-03-19] (ang.).
  2. a b Douglas Martin, Mildred Cohn, Biochemist, Is Dead at 96, „The New York Times”, 11 listopada 2009, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-03-19] (ang.).
  3. Facebook i inni, Mildred Cohn dies at 96; chemist applied physics to problems of biology, earned National Medal of Science [online], Los Angeles Times, 17 września 2014 [dostęp 2021-03-19] (ang.).
  4. Mildred Cohn [online], Science History Institute, 1 czerwca 2016 [dostęp 2021-03-19] (ang.).
  5. a b Leon Gortler, Mildred Cohn, Transcript of an Interview Conducted by Leon Gortler at University of Pennsylvania on 15 December 1987 and 6 January 1988, 15 grudnia 1987.
  6. a b c d e Internet Archive, The door in the dream : conversations with eminent women in science, Washington, D.C. : Joseph Henry Press, 2000, ISBN 978-0-309-06568-9 [dostęp 2021-03-19].
  7. The Nobel Prize in Chemistry 1934 [online], NobelPrize.org [dostęp 2021-03-19] (ang.).
  8. Mildren Cohn [online], archive.ph, 23 lutego 2013 [dostęp 2021-03-19].
  9. Nicole Kresge, Robert D. Simoni, Robert L. Hill, Succeeding in Science Despite the Odds; Studying Metabolism with NMR by Mildred Cohn, „Journal of Biological Chemistry”, 284 (45), 2009, e12–e13, ISSN 0021-9258, PMID19891052, PMCIDPMC2781545 [dostęp 2021-03-19].
  10. a b c Missouri Women in the Health Sciences - Biographies - Mildred Cohn [online], beckerexhibits.wustl.edu [dostęp 2021-03-19].
  11. Mildred Cohn [online], The Scientist Magazine® [dostęp 2021-03-19] (ang.).
  12. Mildred Cohn [online], Jewish Women’s Archive [dostęp 2021-03-19] (ang.).
  13. Golden Plate Awardees [online], Academy of Achievement [dostęp 2021-03-19] (ang.).