Jack Steinberger
| ||
 Jack Steinberger w Bad Kissingen w 2008 | ||
| Data i miejsce urodzenia | 25 maja 1921 Bad Kissingen | |
| Zawód, zajęcie | fizyk | |
| Odznaczenia | ||
| ||
 |
Ten artykuł od 2014-01 wymaga uzupełnienia informacji. |
Jack Steinberger (ur. 25 maja 1921 w Bad Kissingen, Bawaria, Niemcy) – amerykański fizyk urodzony w rodzinie niemieckich Żydów[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1934 korzystając z oferty żydowskich organizacji charytatywnych skierowanej do niemieckich uchodźców-dzieci, wyjechał ze starszym bratem do Stanów Zjednoczonych[1]. W latach 1950–1968 był pracownikiem Columbia University w Nowym Jorku, od roku 1968 w CERN (Szwajcaria). Prowadzi badania w dziedzinie cząstek elementarnych. W roku 1949, pracując na uniwersytecie w Berkeley, odkrył pion neutralny. W roku 1957 przeprowadził obserwacje niezachowania parzystości w rozpadach. W okresie 1964–1972 zajmował się badaniem niezachowania parzystości kombinowanej CP w rozpadach mezonów K0. W roku 1962 wykonał, wraz z L. Ledermanem i M. Schwartzem, eksperyment wykazujący istnienie dwóch typów neutrin (elektronowego i mionowego), za co w roku 1988 wspólnie z nimi otrzymał Laureaci Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Jack Steinberger – Facts (ang.). W: The Nobel Prize in Physics 1988 > Leon M. Lederman, Melvin Schwartz, Jack Steinberger [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-01-28]., autobiografia, Nobel Lecture, December 8, 1988, Experiments with High-Energy Neutrino Beams
