Miodówka myszata
| Myzomela albigula[1] | |||
| Hartert, 1898 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
miodówka myszata | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 brak danych
| |||
Miodówka myszata[4] (Myzomela albigula) – gatunek małego ptaka z rodziny miodojadów (Meliphagidae). Występuje endemicznie na Luizjadach. Ma status gatunku niedostatecznie rozpoznanego (DD, Data Deficient).
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Po raz pierwszy gatunek opisał Ernst Hartert w 1898. Holotyp pochodził z wyspy Rossel (Luizjady). Autor nadał nowemu gatunkowi nazwę Myzomela albigula[2]. Obecnie (2020) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) podtrzymuje tę nazwę[5]. Zarówno IOC, jak i autorzy HBW wyróżniają 2 podgatunki miodówki myszatej[5][6] – nominatywny i M. a. pallidior (Hartert, 1898), opisany przez Harterta wraz z podgatunkiem nominatywnym, jednak jako odrębny gatunek[2]. Miodówka myszata należy do kladu obejmującego również miodówki: szarą (M. cineracea), ciemną (M. obscura) i czerwonogardłą (M. eques)[7].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała wynosi 13–14 cm[6][8], średnia masa ciała 3 samców – 16,3 g, jednej samicy – 13 g[9]. U samców podgatunku nominatywnego ciemię ma barwę szarobrązową, pokrywają je ciemniejsze plamy. Płaszcz nieco jaśniejszy, z mniejszą liczbą plam. Policzek szarobrązowy. Broda i gardło brudnobiałe. Wzdłuż ich środka biegnie słabo widoczna różowa linia. Pierś i brzuch szarobrązowe z jaśniejszymi plamami. Gardło białe, od górnej części piersi oddzielone ciemną przepaską. Przedstawicieli M. a. pallidior wyróżnia ogółem jaśniejsze upierzenie, biały obszar na gardle zachodzący aż na dół policzków, obecność białawej linii biegnącej przez środek brzucha i piersi oraz słabo zarysowanych ciemnych pasów na spodzie ciała[10].
Zasięg występowania, ekologia i zachowanie[edytuj | edytuj kod]
Przedstawiciele podgatunku nominatywnego występują wyłącznie na wyspie Rossel we wschodnich Luizjadach. Ptaki podgatunku M. a. pallidior zamieszkują wyspy z grup Bonvouloir, Conflict Group i Deboyne oraz wyspę Kimuta, które ulokowane są w zachodnich i centralnych Luizjadach (u południowo-wschodnich wybrzeży Nowej Gwinei)[6]. Miodówki myszate nie zasiedlają niektórych wysp pozornie odpowiadających ich wymaganiom[10]. Środowisko życia jest nieznane według autorów HBW[6]; według Pratta i Beehlera (2014) miodówki myszate zamieszkują lasy wszelkiego typu na wysokości 0–300 m n.p.m.[8]; BirdLife International podaje, że gatunek ten obserwowany był w siedliskach zmienionych przez człowieka – na plantacjach, obrzeżach lasów czy w lasach wtórnych[11]. Brak informacji o pożywieniu, głosie[6] (według autorów HBW; Pratt i Beehler podają, że samiec woła tink tink tink[8]) oraz rozrodzie[6][8].
Status i zagrożenia[edytuj | edytuj kod]
IUCN nadaje miodówce myszatej status gatunku niedostatecznie rozpoznanego (DD, Data Deficient) nieprzerwanie od 1994 (stan w 2021). Miodówka myszata jest bardzo słabo poznana, lecz prawdopodobnie nie jest zagrożona[6]. Luizjady w czasach współczesnych były odwiedzane przez bardzo nielicznych ornitologów. Miodówki blisko spokrewnione z myszatą łatwo się adaptują, ale o stanie populacji i zagrożeniach dla tego gatunku nie wiadomo nic. Przypuszcza się, że zagrożenie dla małych wyspiarskich populacji mogą stanowić susze i cyklony, których intensywność może się nasilić wskutek zmian klimatu[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Myzomela albigula, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Ernst Hartert, Myzomela albigula, sp.nov., „Bulletin of the British Ornithologists' Club”, 8, 1898, xx–xxi.
- ↑ Myzomela albigula, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Meliphagidae Vigors, 1825 - miodojady - Honeyeaters (wersja: 2020-01-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-08].
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Honeyeaters. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-24]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Higgins, P., Christidis, L., Ford, H. & Sharpe, C.J.: White-chinned Myzomela (Myzomela albigula). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2019. [dostęp 2019-11-15].
- ↑ Marki PZ i inni, Supermatrix phylogeny and biogeography of the Australasian Meliphagides radiation (Aves: Passeriformes), „Molecular Phylogenetics and Evolution”, 2017, s. 526, DOI: 10.1016/j.ympev.2016.12.021 [dostęp 2019-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-18].
- ↑ a b c d Thane K. Pratt, Bruce M. Beehler: Birds of New Guinea: Second Edition. Princeton University Press, 2014, s. 403. ISBN 978-1-4008-6511-6.
- ↑ Diamond i inni, Rapid evolution of character displacement in myzomelid honeyeaters, „American Naturalist”, 134, 1989, s. 699, JSTOR: 2462210.
- ↑ a b Bruce M. Beehler, Thane K. Pratt: Birds of New Guinea: Distribution, Taxonomy, and Systematics. Princeton University Press, 2016, s. 289. ISBN 978-1-4008-8071-3.
- ↑ a b White-chinned Myzomela Myzomela albigula. BirdLife International. [dostęp 2022-02-08].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcie miodówki myszatej. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).