Mirosław Karwat

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mirosław Karwat
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1953

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: filozofia polityki, metodologia nauki o polityce, socjotechnika, teoria polityki[1]
Profesura

25 września 2009[1]

Mirosław Karwat (ur. 1953) – polski politolog, dr hab., profesor zwyczajny Katedry Teorii Polityki i Myśli Politycznej Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego i Instytutu Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był pracownikiem naukowym Instytutu Podstawowych Problemów Marksizmu-Leninizmu przy KC PZPR[2] oraz Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR[3]. Należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i wchodził w skład organów doradczych kierownictwa tej partii[3].

Obronił pracę doktorską, następnie uzyskał stopień doktora habilitowanego[1]. 25 września 2009 nadano mu tytuł profesora w zakresie nauk humanistycznych[1]. Został zatrudniony na stanowisku profesora w Collegium Varsoviense, w ALMAMER Szkole Wyższej w Warszawie, w Instytucie Politologii na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego, a także profesora zwyczajnego w Katedrze Teorii Polityki i Myśli Politycznej na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego i Instytucie Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk[1].

Jest kierownikiem Katedry Teorii Polityki i Myśli Politycznej Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego i członkiem w Komitecie Nauk Politycznych na I Wydziale Nauk Humanistycznych i Społecznych Polskiej Akademii Nauk[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Prof. dr hab. Mirosław Karwat, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-08-28].
  2. XI Plenum KC PZPR i NK ZSL. 20-21 stycznia 1983. Podstawowe dokumenty i materiały, Warszawa 1983, s. 9
  3. a b Stanisław Perzkowski, Tajne dokumenty Biura Politycznego i Sekretariatu KC: ostatni rok władzy 1988-1989, Warszawa 1994, s. 168.