Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1958 – sztafeta 4 × 100 m mężczyzn
Wygląd
- Główny artykuł:
Sztafeta 4 × 100 metrów mężczyzn była jedną z konkurencji rozgrywanych podczas VI Mistrzostw Europy w Sztokholmie. Biegi eliminacyjne zostały rozegrane 23 sierpnia, a bieg finałowy 24 sierpnia 1958 roku. Zwycięzcą tej konkurencji została sztafeta wspólnej reprezentacji Niemiec w składzie: Walter Mahlendorf, Armin Hary, Heinz Fütterer i Manfred Germar. W rywalizacji wzięło udział czterdziestu zawodników z dziesięciu reprezentacji.
Rekordy[edytuj | edytuj kod]
Rekord świata | Stany Zjednoczone (Ira Murchison, Leamon King, Thane Baker, Bobby Joe Morrow) |
39,5 | Melbourne, Australia | 011.12.1956[1] |
Rekord Europy | ZSRR (Boris Tokariew, Władimir Suchariew, Jurij Konowałow, Łeonid Barteniew) |
39,8 | Melbourne, Australia | 011.12.1956[2] |
Rekord mistrzostw | Węgry (László Zarándi, Géza Varasdi, György Csányi, Béla Goldoványi) |
40,6 | Berno, Szwajcaria | 29.08.1954 |
Wyniki[edytuj | edytuj kod]
Eliminacje[edytuj | edytuj kod]
Bieg 1
Miejsce | Reprezentacja | Zawodnicy | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1 | Wielka Brytania | Peter Radford, Roy Sandstrom, David Segal, Adrian Breacker | 40,9 | Q |
2 | ZSRR | Boris Tokariew, Edwin Ozolin, Jurij Konowałow, Łeonid Barteniew | 41,1 | Q |
3 | Francja | Bernard Cahen, Joël Caprice, Constantin Lissenko, Jocelyn Delecour | 41,3 | Q |
4 | Polska | Zenon Baranowski, Marian Foik, Andrzej Zieliński, Edward Szmidt | 41,3 | |
5 | Szwajcaria | Emil Weber, Erwin Müller, Hans Wehrli, René Weber | 42,0 |
Bieg 2
Miejsce | Reprezentacja | Zawodnicy | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1 | Włochy | Piergiorgio Cazzola, Sergio D’Asnasch, Livio Berruti, Giorgio Mazza | 40,9 | Q |
2 | Niemcy | Walter Mahlendorf, Armin Hary, Heinz Fütterer, Manfred Germar | 41,0 | Q |
3 | Czechosłowacja | Václav Janeček, František Mikluščák, Vilém Mandlík, Václav Kynos | 41,1 | Q |
– | Szwecja | Per-Owe Trollsås, Björn Malmroos, Sven-Olof Westlund, Sven-Åke Löfgren | DNF | |
– | Węgry | György Gyuricza, Béla Tóth, Sándor Jakabfy, Béla Goldoványi | DQ |
Finał[edytuj | edytuj kod]
Miejsce | Reprezentacja | Zawodnicy | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1 | Niemcy | Walter Mahlendorf, Armin Hary, Heinz Fütterer, Manfred Germar | 40,2 | CR |
2 | Wielka Brytania | Peter Radford, Roy Sandstrom, David Segal, Adrian Breacker | 40,2 | CR |
3 | ZSRR | Boris Tokariew, Edwin Ozolin, Jurij Konowałow, Łeonid Barteniew | 40,4 | |
4 | Czechosłowacja | Václav Janeček, František Mikluščák, Vilém Mandlík, Václav Kynos | 40,7 | |
5 | Francja | Bernard Cahen, Joël Caprice, Constantin Lissenko, Jocelyn Delecour | 41,0 | |
– | Włochy | Piergiorgio Cazzola, Sergio D’Asnasch, Livio Berruti, Giorgio Mazza | DQ |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition. IAAF. s. 134. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 373.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Berlin 2018 Statistics Handbook. European Athletics. s. 513. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).
- European Athletics Championships – Stockholm 1958. European Athletics. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).