Wychował się na farmie w San Benito. Zanim zajął się trenowaniem lekkiej atletyki uprawiał futbol amerykański. W 1955 został mistrzem USA w biegu na 100 jardów. W 1956 powtórzył ten sukces, a także został akademickim mistrzem USA w sprincie. W sierpniu tego roku wyrównał rekord świata w biegu na 100 m wynikiem 10,2 s.
W tym samym roku ustanowił rekord świata w sztafecie 4 x 220 jardów. Został wybrany sportowcem roku przez Sports Illustrated. W 1957 ustanowił rekord świata na 100 jardów (9,3 s). W 1958 ponownie został mistrzem USA (AAU). Nie zakwalifikował się do Igrzysk Olimpijskich w 1960 w Rzymie. Wkrótce potem zakończył karierę sportową. Pracował później jako farmer.
Był 14-krotnym rekordzistą świata: 3 razy na 100 m (do 10.2), 1 raz na 200 m (20.6) i w sztafecie 4 x 100 m (39.5 w 1956), 3 razy w sztafecie 4 x 200 m (do 1:22.6 w 1958) oraz 6 razy na dystansach jardowych.
