Montcalm (1935)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Montcalm
Ilustracja
Klasa

krążownik lekki

Typ

La Galissonnière

Historia
Stocznia

Société Nouvelle des Forges et Chantiers de la Méditerranée, La Seyne-sur-Mer

Położenie stępki

15 listopada 1933

Wodowanie

28 października 1935

 Francja
Wejście do służby

15 listopada 1937

Los okrętu

złomowany 1970

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 7600 t
pełna: 9100 t

Długość

179 m

Szerokość

17,5 m

Zanurzenie

5,3 m

Napęd
turbiny parowe Parsons o łącznej mocy 84 000 KM napędzające 4 śruby
Prędkość

31 w.

Uzbrojenie
9 dział 152 mm (3 x III)
8 dział 90 mm plot. (4 x II)
8 dział 37 mm plot. (4 x II)
12 wkm 13,2 mm plot.
4 wt 550 mm (2 x II)
Opancerzenie
pokład 38 mm
Wyposażenie lotnicze
2 wodnosamoloty Loire 130
Załoga

540

Montcalm – francuski krążownik lekki typu La Galissonnière z okresu II wojny światowej. Do służby we Francuskiej Marynarce Wojennej wszedł w 1937 roku. Okręt nazwano imieniem XVIII-wiecznego francuskiego generała Louisa Montcalma.

Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]

Budowa krążownika „Montcalm” rozpoczęła się 15 listopada 1933 roku w stoczni Société Nouvelle des Forges et Chantiers de la Méditerranée w La Seyne-sur-Mer[1]. Wodowanie okrętu miało miejsce 26 października 1935 roku, wejście do służby 15 października 1937 roku. Po wejściu do służby i próbach morskich został przydzielony do 4. dywizjonu krążowników bazującego w Breście[2].

Służba[edytuj | edytuj kod]

Od stycznia 1938 roku, przez dwa miesiące, stacjonował w Sajgonie, należącym wówczas do Indochin Francuskich. W lipcu 1938 roku uczestniczył w rewii morskiej zorganizowanej na cześć króla Jerzego VI w Calais. W 1939 roku okręt reprezentował Francję na Wystawie Światowej w Nowym Jorku[2].

Po wybuchu II wojny światowej okręt patrolował wody Atlantyku w odpowiedzi na zagrożenie dla żeglugi, jakie stwarzały pancerniki „Gneisenau” i „Scharnhorst”. 4 lipca 1940 roku, po zakończeniu kampanii francuskiej, okręt powrócił do Tulonu. 9 września wraz z bliźniaczymi: „Gloire” i „Georges Leygues” został wysłany do Dakaru, po czym wyruszył w morze w celu przywrócenia władzy rządu Vichy w Gabonie. 19 września zespół został przechwycony przez alianckie krążowniki ciężkie, w wyniku czego „Georges Leygues” i „Montcalm” zawróciły do Dakaru[2].

Po alianckiej inwazji w północnej Afryce i zajęciu państwa Vichy przez Niemców w listopadzie 1942 roku okręt przeszedł na stronę Marynarki Wojennej Wolnych Francuzów. Od lutego do sierpnia 1943 roku był poddawany remontowi i modernizacji w filadelfijskiej stoczni, po czym powrócił do Dakaru. W czerwcu 1944 roku wspierał lądowanie aliantów w Normandii, gdzie ostrzeliwał okolice plaży Omaha. W sierpniu 1944 roku wspierał lądowanie aliantów w południowej Francji, a następnie do marca 1945 roku ostrzeliwał pozycje niemieckie na Lazurowym Wybrzeżu[3].

W 1955 roku operował w rejonie Indochin. 1 maja 1957 roku został wycofany ze służby, od 1959 roku służył jako hulk dla słuchaczy szkoły dla załóg okrętów podwodnych w Tulonie. Okręt złomowano w 1970 roku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Whitley 1995 ↓, s. 43.
  2. a b c d Whitley 1995 ↓, s. 46.
  3. Montcalm (ang.)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • MJ Whitley: Cruisers of World War Two: An International Encyclopedia. London: Arms and Armour Press, 1995. ISBN 1-85409-225-1.
  • Robert Gardiner: Conway’s All the World’s Fighting Ships, 1922-1946. London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7.