Mord sądowy
Mord sądowy – sytuacja, gdy kara śmierci orzeczona przez sąd zostaje w istocie użyta jako środek do popełnienia zabójstwa, bądź gdy jej orzeczenie jest niewspółmierne do czynu ściganego przepisami prawa. Mordy sądowe występują zwykle w ustrojach totalitarnych[1].
W odpowiedzi na proces Jana Calasa zakończony mordem sądowym w roku 1762, filozof oświeceniowy Voltaire, w 1763 r. opublikował „Traité sur la tolérance” (pol. traktat o tolerancji). Według teorii Maryanne Cline Horowitz to szeroko rozpowszechnione cri de coeur było ostatnią pracą tak intensywnie sprzeciwiającą się religijnej przemocy, a dla późniejszych katolickich pisarzy, takich jak François Adrien Pluquet oraz Nicolas-Sylvestre Bergier było oczywiste, że herezja nie uzasadnia stosowania przemocy[2].
Aubrey Lewis jako mordy sądowe traktował również dyskryminację osób chorych psychicznie podczas polowań na czarownice.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- August Emil Fieldorf
- Carl Friedrich Goerdeler
- Danuta Siedzikówna
- Stanisław Wawrzecki
- Proces obrońców poczty polskiej w Gdańsku
- Stefan Sándor
- Péter Mansfeld
- Werner Teske
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bernard Wasserstein , Barbarism and Civilization: A History of Europe in Our Time, Oxford University Press, 2009, ISBN 978-0-19-873073-6 [dostęp 2020-12-29] (ang.).
- ↑ John Christian Laursen: Toleration. W: Maryanne Cline Horowitz (red.): new dictionary of the history of ideas. Thomson Gale, a part of the Thomson Corporation, s. 2339. ISBN 0-684-31452-5. Cytat: ang. „judicial murder”.