Musca Borealis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Musca Borealis
Mapa gwazdozbioru
Nazwa łacińska

Musca Borealis

Dopełniacz łaciński

Muscae Borealis[1]

Skrót nazwy łacińskiej

MuB[1]

Charakterystyka
Najjaśniejsza gwiazda

41 Arietis (3,6m[2])

Gwiazdozbiory sąsiadujące

ilustracja

Musca Borealis (z łac. „Mucha Północna”) – historyczny gwiazdozbiór leżący pomiędzy obecnymi konstelacjami Barana, Trójkąta i Perseusza. Gwiazdozbiór został stworzony z gwiazd położonych nad „zadem” Barana przez Planciusa w 1612 roku jako Pszczoła (łac. Apes, właściwie Apis), następnie w 1624 roku Jacob Bartsch nadał mu nazwę Osy (łac. Vespa). Nazwa Muchy (łac. Musca) pojawiła się w „Firmamentum Sobiescianum” Jana Heweliusza w 1690 roku, ale że na niebie południowym istniał już gwiazdozbiór Muchy, w 1822 roku Alexander Jamieson nazwał go Muchą Północną (łac. Musca Borealis)[3][4][5]. Ignace-Gaston Pardies stworzył w 1674 z tych samych gwiazd Lilijkę (fleur-de-lis, łac. Lilium)[3], jednak ta propozycja nie przyjęła się na tak długo jak wizerunek owada, który także z czasem wyszedł z użycia[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b John C. Barentine: The Lost Constellations: A History of Obsolete, Extinct, or Forgotten Star Lore. Springer, 2015, s. 239. ISBN 978-0-7188-2695-6.
  2. Jim Kaler: 41 Arietis. STARS. [dostęp 2017-08-24]. (ang.).
  3. a b Musca Borealis, the Northern Fly. W: Ian Ridpath: Star Tales. James Clarke & Co., 1988. ISBN 978-0-7188-2695-6.
  4. a b Musca Borealis, the Northern Fly. W: Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 292. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
  5. Shane Horvatin: Musca Borealis. the Northern Fly. Michigan State University. [dostęp 2017-08-24]. (ang.).