Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Elblągu
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
Bulwar Zygmunta Augusta 11 |
Data założenia |
24 marca 1954 |
Dyrektor | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |
Położenie na mapie Elbląga | |
54°09′23,908″N 19°23′36,783″E/54,156641 19,393551 | |
Strona internetowa |
Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Elblągu – muzeum w Elblągu powstałe w 1954 z siedzibą na terenie Podzamcza dawnego Zamku Krzyżackiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Powstało w 1954 z inicjatywy ówczesnych władz Elbląga. Siedziba od początku mieści się na terenie Podzamcza. Elbląski zamek nie przetrwał do dzisiejszych czasów, gdyż buntując się przeciw panowaniu Zakonu, Elblążanie zburzyli twierdzę w 1454 r. Elbląscy mieszczanie po zdobyciu zamku, wypędzili jego załogę, po czym podpalili i zburzyli twierdzę. Do czasów dzisiejszych przetrwały jedynie fragmenty starych murów obronnych, fragmenty piwnic oraz budynek dawnej słodowni. Właśnie w tych budynkach ma siedzibę obecne muzeum.
Muzeum mieści się w dwóch budynkach: dawnej Słodowni, popularnie zwanej Podzamczem oraz w dawnym Gimnazjum. Nazwa pochodzi od Gimnazjum Miejskiego (XVI w.), które było jednocześnie pierwszym polskim gimnazjum humanistycznym. Powstało na terenie gdzie od 1458 roku znajdowały się zabudowania klasztoru Brygidek. Obecnie obiekt służy elbląskiemu muzeum.
Na dziedzińcu Muzeum można również obejrzeć zrekonstruowany, na podstawie badań Marka Jagodzińskiego (odkrywcy Truso), dom wikingów z Truso.
Dyrektorzy
[edytuj | edytuj kod]Od 1954 r. Muzeum kierowali[1]:
- Henryk Cieśla (1955–1960)
- Danuta Milewska (1960–1975)
- Lidia Abramowicz (1975–1976)
- Janusz Łowiński (1976–?)
- Kazimierz Solak (?–1993)
- Kazimierz Arbart (1994–2004)
- Maria Kasprzycka (2004–2019)
- Lech Trawicki (2019–2024)[2]
- Mirosław Siedler p.o. (2024–)[3]
Zbiory Muzeum
[edytuj | edytuj kod]Biorąc pod uwagę wiek miasta Elbląga oraz bogatą historię okolicznych terenów elbląskie, muzeum ma szerokie perspektywy rozwojowe. Wciąż prowadzone badania archeologiczne, m.in. na elbląskim Starym Mieście przynoszą systematycznie nowe odkrycia oraz dostarczają ciekawych eksponatów.
Za sprawą miejsca, w jakim znajduje się muzeum, główną część jego zbiorów stanowią eksponaty z Elbląga, Żuław, Pomorza i krajów północnoeuropejskich. Ciekawsze eksponaty:
- okulary z XV w. (najstarsze znalezione w Europie),
- giterna z XV w. (jedna z trzech zachowanych na świecie),
- barokowe, intarsjowane meble elbląskie,
- cynowe naczynia z XVI-XVIII w.,
- wyroby złotnicze z warsztatów pomorskich,
- elbląska i holenderska ceramika biała, zdobiona kobaltem (naczynia, kafle, piece kaflowe),
- kolekcja kartuszy herbowych elbląskiego patrycjatu miejskiego z XVII-XIX w.
- elbląskie starodruki, archiwalia, plany miasta, militaria z XII-XV w.,
- dokumenty i pamiątki po osadnikach przesiedlonych do Elbląga w latach 1945–1947, ze wschodnich terenów Polski.
Wystawy:
- Truso – legenda Bałtyku (od maja 2015)[4]
- Goci. Znad Bałtyku do Rzymu. Wystawa stała otwarta w 2016 roku[5].
- Elbląg reconditus (od września 2014)[6]
- Świadectwa. Twarze historii - historia w twarzach(od sierpnia 2014)[7]
- Miasto nowych ludzi. Elbląg w pierwszej powojennej dekadzie 1945-1955 (od listopada 2021)[8]
- Elbląg. Historia ukryta pod ziemią.
- Żuławy – Ziemia ujarzmiona. Między trzema gardzielami Wisły (od listopada 2018)[9]
- Relikty chwały Elbląga i regionu (od listopada 2018)[10]
- Nummi et arma. Wystawa numizmatów i uzbrojenia ze zbiorów Muzeum.
- Kunstkamera Edwarda Parzycha(od lutego 2020)[11]
Osada Truso
[edytuj | edytuj kod]Truso osada, o której istnieniu wiedzieli archeologowie i historycy, a której bezskutecznie poszukiwano przez stulecia. Legendarny port (opisany w IX w. przez króla Anglii Alfreda Wielkiego), zamieszkany przez wiele narodowości stanowił wczesnośredniowieczne centrum handlowe utrzymujące kontakty z najdalszymi zakątkami Europy.
Po wieloletnich badaniach, w roku 1982 dr Marek Jagodziński odkrył legendarną osadę portową. Znajdowała się w pobliżu dzisiejszego Janowa Pomorskiego, nad Jeziorem Druzno.
Obecnie istnieje Stowarzyszenie Miłośników Truso, którego celem jest zbudowanie archeologicznego skansenu, który pozwoliłby ludziom bliżej zapoznać się z historią osady.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Elblągu [online], Leksykon Kultury Warmii i Mazur [dostęp 2024-04-04] .
- ↑ Lech Trawicki nowym dyrektorem elbląskiego muzeum. W rozmowie z nami zdradza, jakie ma plany. info.elblag.pl. [dostęp 2019-07-03].
- ↑ Mirosław Siedler dyrektorem Muzeum [online], portel.pl, 12 marca 2024 [dostęp 2024-03-12] .
- ↑ Truso - legenda Bałtyku (Podzamcze) [online], Muzeum Elbląg [dostęp 2023-02-06] .
- ↑ Otwarcie wystawy "Goci. Znad Bałtyku do Rzymu" [online], Muzeum Elbląg [dostęp 2023-02-06] .
- ↑ „Elbląg Reconditus” (Podzamcze) [online], Muzeum Elbląg [dostęp 2023-02-06] .
- ↑ Świadectwa. Historia w twarzach - twarze historii (Podzamcze) [online], Muzeum Elbląg [dostęp 2023-02-06] .
- ↑ Miasto nowych ludzi. Elbląg w pierwszej powojennej dekadzie 1945-1955 (Podzamcze) [online], Muzeum Elbląg [dostęp 2023-02-06] .
- ↑ Żuławy – ziemia ujarzmiona. Między trzema gardzielami Wisły (Gimnazjum) [online], Muzeum Elbląg [dostęp 2023-02-06] .
- ↑ Relikty chwały Elbląga i regionu (Gimnazjum) [online], Muzeum Elbląg [dostęp 2023-02-06] .
- ↑ Kunstkamera Edwarda Parzycha (Gimnazjum) [online], Muzeum Elbląg [dostęp 2023-02-06] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 s. 37 ISBN 83-7200-631-8
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Muzeum Archeologiczno Historyczne w Elblągu, [w:] Miejsca [online], Culture.pl [dostęp 2024-04-04] .
- strona Muzeum Archeologiczno-Historycznego w Elblągu