Mykoła Wasylczenko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mykoła Wasylczenko
Микола Васильченко
sierżant sierżant
Data i miejsce urodzenia

23 lutego 1923
Jurjewo, obwód sumski

Data i miejsce śmierci

17 września 1985
Simejiz, obwód krymski

Przebieg służby
Lata służby

1941–1945

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

44 Gwardyjska Brygada Artylerii

Stanowiska

dowódca działonu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Późniejsza praca

elektryk

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za obronę Stalingradu” Medal „Za obronę Odessy” Medal „Za wyzwolenie Warszawy” Medal „Za zdobycie Berlina”

Mykoła Tychonowycz Wasylczenko (ukr. Микола Тихонович Васильченко, ros. Николай Тихонович Васильченко, ur. 23 lutego 1923 we wsi Jurjewo obecnie w rejonie putywelskim w obwodzie sumskim, zm. 17 września 1985 w Simejizie na Krymie) – radziecki wojskowy narodowości ukraińskiej, sierżant, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w ukraińskiej rodzinie chłopskiej. Skończył szkołę średnią, pracował w przedsiębiorstwie torfowym w Putywlu, od sierpnia 1941 służył w Armii Czerwonej, od września 1942 uczestniczył w wojnie z Niemcami. Walczył na Froncie Stalingradzkim, Południowym, 3 i 4 Ukraińskim i 1 Białoruskim. Jako dowódca działonu 44 Gwardyjskiej Brygady Artylerii 5 Armii Uderzeniowej 1 Frontu Białoruskiego w stopniu sierżanta wyróżnił się podczas operacji berlińskiej w kwietniu 1945, niszcząc ogniem stanowiska ogniowe wroga. Po wojnie został zdemobilizowany, pracował jako elektryk w sanatorium "Krasnyj Majak" na Krymie.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]