Na mapach: 
49°57′57″N 33°36′41″E/49,965833 33,611389
49°57′57″N 33°36′41″E/49,965833 33,611389Myrhorod
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| |||||
| |||||
| |||||
| Państwo |  Ukraina
| ||||
| Obwód | połtawski | ||||
| Powierzchnia | 19 km² | ||||
| Populacja (2019) • liczba ludności |
39 300[1] | ||||
| Kod pocztowy | 37600–37609 | ||||
Położenie na mapie obwodu połtawskiego   Myrhorod | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  Myrhorod | |||||
| 49°57′57″N 33°36′41″E/49,965833 33,611389
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Portal  Ukraina
| |||||
Myrhorod (ukr. Миргород) – miasto w obwodzie połtawskim na Ukrainie, centrum administracyjne rejonu myrhorodzkiego. Był miastem królewskim Rzeczypospolitej Obojga Narodów[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość powstała na przełomie XII i XIII wieku, jako strażnica na wschodnich granicach Rusi Kijowskiej. Miastem partnerskim Myrhorodu jest polski Zgorzelec.
W 1919 roku zaczęli wydawać gazetu[3].
W 1989 liczyła 46 663 mieszkańców[4].
W 2013 liczyła 41 109 mieszkańców[5].
Współpraca[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Mirgorod w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. VI: Malczyce – Netreba. Warszawa 1885.
- Mirhorod w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska. Warszawa 1902.
- galeria zdjęć Myrhorodu
- Navigation and information on Mirgorod, Sanatorium, Hotels, Maps.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Чисельність населення (за оцінкою) на 1 жовтня 2019 року // Головне управління статистики у Полтавській області
- ↑ Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku. Ziemie ruskie. Ukraina (Kijów - Bracław). T. 3, Warszawa 1897, s. 230.
- ↑ № 2344. «Вестник Миргородского уездного Совета раб[очих], кресть[янских] и воен[ных] деп[утатов]» // Газеты СССР 1917—1960. Библиографический справочник. том 2. М., «Книга», 1976. стр.107
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України. Київ, 2013. стор.87
| ||||
| ||||||||
