NGC 1316

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 1316
Ilustracja
Galaktyka soczewkowata NGC 1316 i sąsiednia galaktyka spiralna NGC 1317 (ESO)
Odkrywca

James Dunlop

Data odkrycia

2 września 1826

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Piec

Typ

soczewkowata (R')SAB(s)0^0

Rektascensja

03h 22m 41,7s

Deklinacja

–37° 12′ 28,0″

Odległość

67,8 mln ly (20,8 Mpc[2])

Przesunięcie ku czerwieni

0,005911[1]

Jasność obserwowana

9,4m

Rozmiary kątowe

12' × 8,5'

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

ok. 225 000 ly

Alternatywne oznaczenia
Fornax A, PGC 12651, MCG -6-8-8, IRAS 03208-3723, ESO 357-22, FCC 21, AM 0320-372, Arp 154, Dun 548, h 2527, GC 697

NGC 1316 (również Fornax A[3], PGC 12651 lub Arp 154) – galaktyka soczewkowata znajdująca się w gwiazdozbiorze Pieca w odległości około 68 milionów lat świetlnych. Została odkryta 2 września 1826 roku przez Jamesa Dunlopa[4]. Jest najjaśniejszą galaktyką Gromady w Piecu[2].

Zbliżenie centrum galaktyki i znajdujących się w nim pasm pyłu (HST)

NGC 1316 jest olbrzymią galaktyką o masie równej masie 3100 miliardów mas Słońca. Galaktyka ta ma jasność 9,4m. Jest ona również silnym źródłem promieniowania radiowego – czwartym pod względem jasności na ziemskim niebie w paśmie 1400 MHz[5].

Obiekt posiada liczne, chaotycznie ułożone pasma pyłowe, co sugeruje, że powstał w wyniku zlania się wielu mniejszych galaktyk[6].

Do tej pory w galaktyce wykryto cztery supernowe[7]:


Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. NGC 1316 w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b M. Cantiello et al.. The distance to NGC 1316 (Fornax A): yet another curious case. „Astronomy & Astrophysics”. 552 (A106), kwiecień 2013. DOI: 10.1051/0004-6361/201220756. (ang.). 
  3. Katalog NGC. W: Substyk: Atlas nieba 2000.0. Warszawa: AstroCD, Sylwia Substyk, s. 24. ISBN 978-83-932019-3-8.
  4. Courtney Seligman: NGC 1316. Celestial Atlas. [dostęp 2014-09-19]. (ang.).
  5. F. Schweizer. An optical study of the giant radio galaxy NGC 1316 (Fornax A). „The Astrophysical Journal”. 237 (1), s. 303-318, 1980-04-01. DOI: 10.1086/157870. (ang.). 
  6. Kamil Złoczewski: Kosmos. Przewodnik obserwatora.. Poznań: Amermedia Sp. z o.o., 2013, s. 20-22. ISBN 978-83-252-2128-7.
  7. List of Supernovae. [w:] IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna. [dostęp 2014-09-19]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]