Przejdź do zawartości

NGC 4360

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 4360
Ilustracja
NGC 4360 (SDSS)
Odkrywca

Wilhelm Tempel

Data odkrycia

1877

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Panna

Typ

eliptyczna (E)

Rektascensja

12h 24m 21,8s

Deklinacja

+09° 17′ 35″

Przesunięcie ku czerwieni

0,023026[1]

Jasność obserwowana

12,5m

Rozmiary kątowe

1,5' × 1,2'

Alternatywne oznaczenia
NGC 4360A, UGC 7484, MCG 2-32-28, ZWG 70.52, VCC 722, PGC 40363

NGC 4360 (również PGC 40363 lub UGC 7484) – galaktyka eliptyczna (E), znajdująca się w gwiazdozbiorze Panny. Odkrył ją w 1877 roku Wilhelm Tempel[2]. Jest to najjaśniejsza galaktyka klastra[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b NGC 4360 w bazie SIMBAD (ang.)
  2. Courtney Seligman: NGC 4360. Celestial Atlas. [dostęp 2015-08-05]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]