NGC 5253
 Galaktyka NGC 5253 (ESO) | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
15 marca 1787 |
| Dane obserwacyjne (J2000) | |
| Gwiazdozbiór | |
| Typ |
karłowata nieregularna |
| Rektascensja |
13h 39m 55,8s |
| Deklinacja |
–31° 38′ 30″ |
| Odległość |
11 mln ly |
| Przesunięcie ku czerwieni |
0,001358[1] |
| Jasność obserwowana |
10,1m |
| Rozmiary kątowe |
5,0' × 1,9' |
| Alternatywne oznaczenia | |
| ESO 445-4, MCG -5-32-60, UGCA 369, AM 1337-312, IRAS13370-3123, PGC 48334 | |
NGC 5253 (również PGC 48334 lub UGCA 369) – karłowata galaktyka nieregularna (Im pec)[1], znajdująca się w gwiazdozbiorze Centaura w odległości 11 milionów lat świetlnych od Ziemi. Została odkryta 15 marca 1787 roku przez Williama Herschela[2]. Należy do grupy galaktyk M83. Jest galaktyką gwiazdotwórczą zaliczaną do tzw. niebieskich zwartych galaktyk karłowatych (Blue Compact Dwarf, BCD)[3].
Galaktyka NGC 5253 zawiera rozszerzające się mgławice pyłu i gazu, w których zanurzone są gromady gwiazd. Jedna z tych mgławic ma średnicę zaledwie od 6 do 10 lat świetlnych, lecz według szacunków zawiera około miliona młodych gwiazd w wieku do miliona lat. Gwiazdy tej gromady wypromieniowują łącznie miliard razy więcej energii niż Słońce. Gwiazdy są gęsto upakowane na obszarze o średnicy 3 lat świetlnych. W gromadzie gwiazd znajduje się ponad 4 tysiące gorących, masywnych, jasnych gwiazd typu widmowego O, które żyją kilka milionów lat. Tak duża liczba masywnych gwiazd ma ogromny wpływ na swoje otoczenie. Ich ciśnienie promieniowania gwałtownie rozdmuchuje pozostałości mgławicy, formując falę uderzeniową wymiatającą całą materię z rejonu mgławicy i uniemożliwiającą tworzenie się w tym rejonie nowych gwiazd w przyszłości. Obecne tempo ekspansji utrzyma się maksymalnie przez 15 000 lat, gdyż siła grawitacji powinna powstrzymać ekspansję, spowalniając falę uderzeniową.
W galaktyce NGC 5253 zaobserwowano dwie supernowe: SN 1895B i SN 1972E. Trzeci zgłoszony przypadek supernowej (SN 1986F) okazał się obszarem H II[4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b NGC 5253 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)
- ↑ Courtney Seligman: NGC 5253. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2014-11-23]. (ang.).
- ↑ A Peculiar Compact Blue Dwarf Galaxy. [w:] Hubble [on-line]. Europejska Agencja Kosmiczna, 2012-11-26. [dostęp 2014-08-03]. (ang.).
- ↑ List of Supernovae. [w:] IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna. [dostęp 2014-11-23]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Młoda gromada kulista NGC 5253. news.astronet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-15)].
- NGC 5253 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- NGC 5253 w bazie SIMBAD (ang.)
- NGC 5253 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)