Przejdź do zawartości

NGC 6331

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 6331
Ilustracja
Trzy galaktyki w centrum zdjęcia ustawione w jednej linii to od lewej: PGC 84830, PGC 84827 i PGC 59513[1]. Za obiekt NGC 6331 uznawana jest najczęściej PGC 84830 (SDSS)
Odkrywca

William Herschel

Data odkrycia

20 grudnia 1797

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Mała Niedźwiedzica

Typ

eliptyczna (E)

Rektascensja

17h 03m 35,9s[2]

Deklinacja

+78° 37′ 44″[2]

Przesunięcie ku czerwieni

0,05280[2]

Jasność obserwowana

14,4m

Rozmiary kątowe

0,887 × 0,426[2]

Alternatywne oznaczenia
PGC 84830

NGC 6331 (również PGC 84830) – galaktyka eliptyczna (E), znajdująca się w gwiazdozbiorze Małej Niedźwiedzicy. Odkrył ją William Herschel 20 grudnia 1797 roku[3].

W źródłach nie ma zgody co do tego, który obiekt lub obiekty uznać za NGC 6331. Wynika to z tego, że w tym miejscu na niebie znajdują się w sumie trzy położone blisko siebie galaktyki, a Herschel widział w swoim teleskopie tylko jeden rozmyty obiekt[4]. Duża część współczesnych katalogów (np. SIMBAD[2], NASA/IPAC Extragalactic Database[5] czy HyperLeda[6]) za NGC 6331 uznaje galaktykę PGC 84830 – najbardziej wysuniętą na wschód z tej trójki galaktyk. Według innych źródeł NGC 6331 to środkowa z tych trzech galaktyk, dwie galaktyki po wschodniej stronie (po lewej na zdjęciu obok), a nawet wszystkie trzy[7].

Te trzy galaktyki tworzą jeden system zanurzony we wspólnym halo i należący do gromady galaktyk Abell 2256[8].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Oznaczenia według baz SIMBAD i HyperLeda
  2. a b c d e NGC 6331 w bazie SIMBAD (ang.)
  3. Courtney Seligman: NGC 6331. Celestial Atlas. [dostęp 2019-07-15]. (ang.).
  4. Harold G. Corwin Jr.: NGC 6331. [w:] Notes on the NGC objects, particularly those missing, misidentified, or otherwise unusual [on-line]. 2019-05-16. [dostęp 2019-07-15]. (ang.).
  5. NGC 6331 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)
  6. NGC 6331. [w:] HyperLeda [on-line]. [dostęp 2019-07-15]. (ang.).
  7. Object name: ABELL2256. [w:] Mantrapskies.com [on-line]. [dostęp 2019-07-15]. (ang.).
  8. Frazer N. Owen et al. Wideband VLA Observations of Abell 2256 I: Continuum, Rotation Measure and Spectral Imaging. „The Astrophysical Journal”. 794 (1), 2014. DOI: 10.1088/0004-637X/794/1/24. (ang.). 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]