Nereusz Ostaszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nereusz Ostaszewski
Herb
Ostoja
Rodzina

Ostaszewscy

Data i miejsce urodzenia

12 maja 1755
Ruskołęka

Data śmierci

1803

Ojciec

Florian Antoni Ostaszewski

Matka

Marianna Bartołd (Bartołt)

Żona

Joanna Miszewska

Dzieci

Zuzanna Ostaszewska
Katarzyna Ostaszewska
Józef Gabriel Ostaszewski

Akt chrztu Nereusza Ostaszewskiego w księdze parafialnej w Andrzejewie
Uchwalenie konstytucji 3 maja 1791

Nereusz Ostaszewski herbu Ostoja (1755 - 1803) – poseł na Sejm Czteroletni, szambelan króla Stanisława Augusta. Brat Tomasza Ostaszewskiego, biskupa płockiego oraz Jana Ostaszewskiego, chorążego przasnyskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 12 maja 1755 w miejscowości Ruskołęka w szlacheckiej rodzinie Ostaszewskich herbu Ostoja jako syn Floriana Ostaszewskiego, skarbnika, a od 1765 wojskiego ciechanowskiego i Marianny z Bartołtów, posesorów dzierżawnych klucza andrzejewskiego, należącego do biskupów płockich. W 1757 jego ojciec nabył dobra Gołotczyzna w ziemi ciechanowskiej od Wawrzyńca Celińskiego, skarbnika czernichowskiego[1]. W latach 1782-1786 był lustratorem generalnym skarbu koronnego dla Mazowsza, a od 1787 szambelanem króla Stanisława Augusta. W związku z uchwalonym przez Sejm w dniu 30 maja 1789 podatkiem dochodowym dziesiątego grosza z dóbr ziemskich i duchownych, z którego miała być utworzona i utrzymywana 100-tysięczna armia dla obrony Rzeczypospolitej przed państwami ościennymi, wszedł do komisji podatkowej dla powiatu ciechanowskiego[2].

Jego rodzina należąca do średniej szlachty, zaliczała się do zdecydowanych stronników króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. On sam był szambelanem królewskim, a jego brat, Tomasz Ostaszewski, wówczas kanonik poznański, dał w 1789 głośny rozwód córce faworyty króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, Aleksandrze Grabowskiej[3].

W 1790 roku, gdy wybrano kolejny komplet posłów do obradującego od 1788 roku Sejmu (który obradował odtąd w podwojonym składzie), wszedł do izby poselskiej jako delegat ziemi ciechanowskiej. [4]Podobnie jak znaczna większość posłów obranych na sejmikach w listopadzie 1790 r. był stronnikiem króla Stanisława Augusta. W 1791 roku uczestniczył w uchwaleniu przez Sejm Konstytucji 3 maja, którą poparł. Po przyjęciu konstytucji, nie godząc się z negatywnym do niej stosunkiem konserwatywnego sejmiku ciechanowskiego (wyrażonym poprzez przemilczenie konstytucji przez ten sejmik w referendum w lutym 1792), podpisał w marcu 1792, podczas posiedzenia ciechanowskiej komisji porządkowej cywilno-wojskowej, wraz z kilkudziesięcioma obywatelami, rezolucję akceptującą Konstytucję 3 maja w formie zaręczenia. [5]

Po przystąpieniu króla Stanisława Augusta do konfederacji targowickiej złożył mandat poselski potwierdzając to deklaracją w dniu 2 listopada 1792 treści:„J.W. Nereusz Ostaszewski, Chambelan Jego Król. Mości i poseł ziemi ciechanowskiej na Sejm zeszły wybrany, dobrowolnie zeznał, jako dość czyniąc zwierzchniej dziś władzy, to jest Konfederacji Generalnej Korony w Targowicy pod laską Stanisława Szczęsnego Potockiego, Generała Artylerii Koronnej i wszelkim od tejże wydanym Uniwersałom, składa funkcję poselską i tejże odstępuje, a takowe oświadczenie własnej ręki swojej podpisem zatwierdza”[6].

Od lat osiemdziesiątych XVIII wieku był właścicielem dóbr Przybojewo i Wólka Przybójewska w ziemi zakroczymskiej. Dwór jego w Przybojewie spalił się podczas wojen napoleońskich.

Miał jedenaścioro rodzeństwa: Jana (chorążego przasnyskiego), Tomasza (biskupa płockiego), Antoniego (kapitana w Korpusie Pontonierów Koronnych), Tadeusza (podwojewodziego ciechanowskiego), Teodora (burgrabiego zakroczymskiego), Bazylego (burgrabiego warszawskiego), Ignacego (wcześnie zmarłego), Elżbietę (żonę Tomasza Łebkowskiego), Brygidę (żonę Teofila Żółtowskiego), Franciszkę (żonę Jakuba Miszewskiego) i Magdalenę.

Dnia 23 kwietnia 1796 poślubił w kaplicy dworskiej w Węgrzynowie (parafia Orszymowo) Joannę Miszewską, córkę Szymona Miszewskiego z Węgrzynowa, sędziego ziemskiego wyszogrodzkiego i Agaty z Dembowskich z Pacyny. Zmarł w Czerwińsku, ok. 1803, pozostawiając żonę i troje małoletnich dzieci: Zuzannę urodzoną 11 VIII 1797 w Przybojewie, Katarzynę urodzoną 22 XI 1798 w Przybojewie i Józefa urodzonego 19 III 1800 w Przybojewie [7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Archiwum Główne Akt Dawnych, Księga ciechanowska grodzka wieczysta 129, k. 273: Intromissio Floriano Antonio Ostaszewski in villas Strusin, Strusinek, Gołotczyzna, Pogąsty etc (1757 r.)
  2. Volumina Legum, t. 9, Kraków 1889, s. 87. Zob też: Zbiór konstytucyi i uchwał Seymu pod związkiem konfederacyi w Warszawie agituiącego się od dnia 7 października w roku 1788 do dnia 16 grudnia roku 1790. Warszawa 1791, s. 61-62
  3. Piotr Bańkowski, Archiwum Stanisława Augusta, Warszawa 1958, s. 56
  4. Volumina Legum, t.9, Kraków 1889, s. 208
  5. Jerzy Urwanowicz, Polityczna aktywność szlachty mazowieckiej w latach 1669-1793, w: Dzieje Mazowsza lata 1527-1794, tom 2, red. Jan Tyszkiewicz, Pułtusk 2015, s. 585. Zob. też: Wojciech Szczygielski, Referendum trzeciomajowe: sejmiki lutowe 1792 roku, Wydawn. Uniwersytetu Łódzkiego, 1994, s. 157-158
  6. Archiwum Główne Akt Dawnych, Księga ciechanowska grodzka wieczysta 173, k. 105v.
  7. Seweryn Uruski, „Rodzina, Herbarz szlachty polskiej”, str. 71; Teodor Żychliński, „Złota księga szlachty polskiej”, t. 10, ss.236 i 244; Elżbieta Sęczys, „Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861”, Warszawa 2000, str. 499

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]