Nicolas-Joseph Hüllmandel
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Nicolas-Joseph Hüllmandel (ur. 23 maja 1756 w Strasburgu, zm. 19 grudnia 1823 w Londynie[1][2][3]) – francuski kompozytor i pianista pochodzenia alzackiego[1][2][3], wirtuoz gry na harmonice szklanej[1][3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był nieślubnym synem Michaela, skrzypka w katedrze NMP w Strasburgu[2]. Jego wujem był kompozytor Jean-Joseph Rodolphe[2]. Prawdopodobnie uczył się u Josepha Garniera i Franza Xavera Richtera, mógł też studiować u Carla Philippa Emanuela Bacha w Hamburgu[1]. W 1771 roku odwiedził Londyn, następnie w latach 1773–1775 podróżował po Francji i Włoszech[3]. Około 1776 roku osiadł w Paryżu, gdzie uczył gry na fortepianie i harmonice szklanej[2], występował na salonach arystokratycznych[1]. Do jego uczniów należał George Onslow[1][2]. Po wybuchu rewolucji francuskiej wyjechał do Londynu, gdzie pozostał do końca życia[1][2][3]. Opublikował pracę Principles of Music, Chiefly Calculated for the Pianoforte (1795)[2].
Komponował wyłączne utwory na fortepian lub klawesyn, solo lub z towarzyszeniem skrzypiec[1][2]. Wolfgang Amadeus Mozart był pod wrażeniem sonat Hüllmandela, co opisał w jednym z listów do ojca[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 320. ISBN 83-224-0453-0.
- ↑ a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1638. ISBN 978-0-02-865528-4.
- ↑ a b c d e Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 283. ISBN 978-0-8108-7183-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Nicolas-Joseph Hüllmandel – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project