Niemy krzyk (film 1984)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ten artykuł dotyczy filmu dokumentalnego. Zobacz też: inne znaczenia terminu "Niemy krzyk".
Niemy krzyk
The Silent Scream
Gatunek dokumentalny
krótkometrażowy
Data premiery Ziemia 22 stycznia 1984
Kraj produkcji  Stany Zjednoczone
Język angielski
Czas trwania 28 min
Reżyseria Jack Dabner
Scenariusz Donald S. Smith
Główne role Bernard Nathanson
Muzyka James Gabriel Stipech
Zdjęcia Roger Boller
Montaż Dan R. Fouts

Niemy krzyk (tytuł oryginalny The Silent Scream) – amerykański dokumentalny film wideo o aborcji, nakręcony w 1984 roku. Jest to pierwszy film przedstawiający zabieg aborcji dokonany przy pomocy techniki ultrasonograficznej. Przedstawia on zabieg przerwania ciąży w trzecim miesiącu, oglądany na monitorze aparatu USG. Autorem nagrania jest amerykański lekarz ginekolog Bernard Nathanson. Według komentarza filmu, widoczny na ekranie USG płód cierpi, ucieka przed narzędziem lekarskim, krzyczy z bólu i strachu.

Kontrowersje[edytuj]

Wokół filmu powstało wiele kontrowersji. W 1985 r. zespół ekspertów medycznych amerykańskiej organizacji pro-choice Planned Parenthood uznał, że film jest "pełen błędów medycznych, naukowych i prawnych, jest w nim wiele mylących, przesadzonych stwierdzeń"[1]. Z tymi zarzutami nie zgodził się jeden z prekursorów ultrasonografii i zwolennik zakazu przerywania ciąży, prof. Ian Donald, który uważał, że Niemy krzyk jest prawdziwym dokumentem aborcji trzymiesięcznego płodu. Również polski lekarz ginekolog Bolesław Piecha określił film jako całkowicie rzetelny merytorycznie[2]. Członkowie American College of Obstetrics and Gynecology w październiku 1985 roku, w swojej deklaracji potępili film za szerzenie fałszywych i przesadnych stwierdzeń[3].

Francuski lekarz Étienne-Émile Baulieu zarzucił autorowi filmu manipulację i fałszerstwo medyczne[3], w następstwie czego Baulieu został przez Nathansona oskarżony o zniesławienie. Francuski sąd, przed którym toczyła się sprawa, odrzucił oskarżenie i uniewinnił profesora Baulieu[4].

The Silent Scream skrytykował również profesor Richard Berkowitz, specjalista od spraw ginekologii i położnictwa z Mount Sinai Medical Center w Nowym Jorku[5]. Doktor John Hobbins z Yale School of Medicine oskarżył film o oszustwo i stosowanie filmowych efektów specjalnych[5].

Ze względu na drastyczne szczegóły, film nie jest przeznaczony dla dzieci. Ostrzegają o tym nawet osoby popierające rozpowszechnianie Niemego krzyku[6], jednak film w Polsce był wyświetlany na lekcjach religii i wychowania do życia w rodzinie w niektórych szkołach[7][8][9].

Przypisy

  1. ↑ Dorfman, Sally Faith, Peterson, Hart, Rashbaum, William, Romney, Seymour L., Rosenfield, Allan, Vaughan, Herbert G., & Yeh, Ming-Neng. (1985). The Facts Speak Louder:The Planned Parenthood Critique of The Silent Scream. Retrieved April 26, 2007.
  2. ↑ Gazeta Wyborcza - Duży Format, 3 Października 2009 [1]
  3. ↑ a b "Biuletyn Neutrum", Nr 2(6), Maj 1993 Krytyka filmu "Niemy krzyk"
  4. ↑ Biuletyn Neutrum, Nr 2(6), Maj 1993 Dostęp w wersji elektronicznej
  5. ↑ a b Tygodnik TIME z 25 marca 1985. Data dostępu 14.07.2011
  6. ↑ Strona internetowa filmu "The Silent Scream" Informacja z ostrzeżeniem
  7. ↑ Drastyczny film o aborcji na lekcji w szkole w Pińczowie
  8. ↑ Portal Racjonalista Informacja o wyświetlaniu filmu
  9. ↑ "Gazeta Wyborcza nr nr 517, wydanie z dnia 26/02/1991, str. 8, Jacek Hugo-Bader "Niemy krzyk"

Linki zewnętrzne[edytuj]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Niemy_krzyk_(film_1984)&oldid=38990928”