Niemy krzyk (film 1984)
|
||
| Gatunek | dokumentalny krótkometrażowy |
|
| Data premiery |  22 stycznia 1984 |
|
| Kraj produkcji |  Stany Zjednoczone |
|
| Język | angielski | |
| Czas trwania | 28 min | |
| Reżyseria | Jack Dabner | |
| Scenariusz | Donald S. Smith | |
| Główne role | Bernard Nathanson | |
| Muzyka | James Gabriel Stipech | |
| Zdjęcia | Roger Boller | |
| Montaż | Dan R. Fouts | |
Niemy krzyk (tytuł oryginalny The Silent Scream) – amerykański dokumentalny film wideo o aborcji, nakręcony w 1984 roku. Jest to pierwszy film przedstawiający zabieg aborcji dokonany przy pomocy techniki ultrasonograficznej. Przedstawia on zabieg przerwania ciąży w trzecim miesiącu, oglądany na monitorze aparatu USG. Autorem nagrania jest amerykański lekarz ginekolog Bernard Nathanson. Według komentarza filmu, widoczny na ekranie USG płód cierpi, ucieka przed narzędziem lekarskim, krzyczy z bólu i strachu.
Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]
Wokół filmu powstało wiele kontrowersji. W 1985 r. zespół ekspertów medycznych amerykańskiej organizacji pro-choice Planned Parenthood uznał, że film jest "pełen błędów medycznych, naukowych i prawnych, jest w nim wiele mylących, przesadzonych stwierdzeń"[1]. Z tymi zarzutami nie zgodził się jeden z prekursorów ultrasonografii i zwolennik zakazu przerywania ciąży, prof. Ian Donald, który uważał, że Niemy krzyk jest prawdziwym dokumentem aborcji trzymiesięcznego płodu. Również polski lekarz ginekolog Bolesław Piecha określił film jako całkowicie rzetelny merytorycznie[2]. Członkowie American College of Obstetrics and Gynecology w październiku 1985 roku, w swojej deklaracji potępili film za szerzenie fałszywych i przesadnych stwierdzeń[3].
Francuski lekarz Étienne-Émile Baulieu zarzucił autorowi filmu manipulację i fałszerstwo medyczne[3], w następstwie czego Baulieu został przez Nathansona oskarżony o zniesławienie. Francuski sąd, przed którym toczyła się sprawa, odrzucił oskarżenie i uniewinnił profesora Baulieu[4].
The Silent Scream skrytykował również profesor Richard Berkowitz, specjalista od spraw ginekologii i położnictwa z Mount Sinai Medical Center w Nowym Jorku[5]. Doktor John Hobbins z Yale School of Medicine oskarżył film o oszustwo i stosowanie filmowych efektów specjalnych[5].
Ze względu na drastyczne szczegóły, film nie jest przeznaczony dla dzieci. Ostrzegają o tym nawet osoby popierające rozpowszechnianie Niemego krzyku[6], jednak film w Polsce był wyświetlany na lekcjach religii i wychowania do życia w rodzinie w niektórych szkołach[7][8][9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dorfman, Sally Faith, Peterson, Hart, Rashbaum, William, Romney, Seymour L., Rosenfield, Allan, Vaughan, Herbert G., & Yeh, Ming-Neng. (1985). The Facts Speak Louder:The Planned Parenthood Critique of The Silent Scream. Retrieved April 26, 2007.
- ↑ Gazeta Wyborcza - Duży Format, 3 Października 2009 [1]
- ↑ a b "Biuletyn Neutrum", Nr 2(6), Maj 1993 Krytyka filmu "Niemy krzyk"
- ↑ Biuletyn Neutrum, Nr 2(6), Maj 1993 Dostęp w wersji elektronicznej
- ↑ a b Tygodnik TIME z 25 marca 1985. Data dostępu 14.07.2011
- ↑ Strona internetowa filmu "The Silent Scream" Informacja z ostrzeżeniem
- ↑ Drastyczny film o aborcji na lekcji w szkole w Pińczowie
- ↑ Portal Racjonalista Informacja o wyświetlaniu filmu
- ↑ "Gazeta Wyborcza nr nr 517, wydanie z dnia 26/02/1991, str. 8, Jacek Hugo-Bader "Niemy krzyk"
