Niewidzialne miasta
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania | |
| Język | |
| Data wydania | |
Niewidzialne miasta (wł. Le Città Invisibili) – powieść autorstwa Itala Calvina wydana w 1972. Pierwsze polskie wydanie ukazało się w 1975 w tłumaczeniu Aliny Kreisberg[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Książka jest zbiorem wyimaginowanych relacji z podróży, które Marco Polo składa Kubłaj-chanowi. Podzielona jest na pięćdziesiąt pięć opisów miast i zawiera dodatkowo dziewięć mikroopowieści ramowych, razem daje to liczbę sześćdziesiąt cztery, czyli liczbę pól na szachownicy. Kubłaj-chan używa jej jako modelu swojego imperium. Miasta są nazwane żeńskimi imionami i są przydzielone do jedenastu kategorii. Każdą relację można zlokalizować dzięki trzem parametrom. Są to: numer rozdziału (cyfra rzymska), seria oraz kolejność w jej obrębie (cyfra arabska)[2].
Polska recepcja[edytuj | edytuj kod]
Niewidzialne miasta odbiły się szerokim echem w Polsce. Odwołuje się do nich wielu pisarzy (min. Sylwia Chutnik, Jacek Dehnel, Agnieszka Drotkiewicz, Magdalena Tulli). W 2014 książka była główną bohaterką festiwalu Warszawa czyta[2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Italo Calvino: Niewidzialne miasta. Alina Kreisberg (tłum.). Wyd. 1. Czytelnik, 1975.
- ↑ a b Anita Kłos: Niewidzialne miasta Itala Calvina i ich polska recepcja. Między literaturą, architekturą a studiami miejskimi. W: Literatura a architektura. Joanna Godlewicz-Adamiec, Piotr Kociumbas, Tomasz Szybisty (red.). Kraków – Warszawa: iMEDIUS, 2017, s. 315–330, seria: Literatura – konteksty. ISBN 978-83-944308-1-8. (pol.).
- ↑ W 2014 roku Warszawa przeczyta Niewidzialne miasta Italo Calvino. Booklips.pl. [dostęp 2018-07-07].