Przejdź do zawartości

Niezależni Liberałowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niezależni Liberałowie
ליברלים עצמאיים
Państwo

 Izrael

Lider

Pinchas Rosen, Gidon Hausner, Mosze Kol

Data założenia

16 marca 1965

Data rozwiązania

lata 80. XX wieku

Ideologia polityczna

liberalizm

Mosze Kol, wieloletni minister, jeden z przywódców partii

Niezależni Liberałowie (hebr.) ליברלים עצמאיים, Liberalim Acma’ijjim – izraelska partia polityczna o charakterze liberalnym działająca od lat sześćdziesiątych do osiemdziesiątych XX wieku[1]. W latach 1966–1977 ugrupowanie wchodziło w skład koalicji rządzącej tworzonej przez Koalicję Pracy i jej mniejszych partnerów politycznych.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1961 doszło do połączenia Ogólnych Syjonistów i Partii Progresywnej i utworzenia Partii Liberalnej[2]. W odbywających się w tym samym roku wyborach parlamentarnych nowe ugrupowanie wprowadziło do Knesetu 17 posłów, tyle samo co prawicowy Herut, mniej tylko od rządzącego Mapai[3]. Współpraca Partii Liberalnej i Herutu w piątym Knesecie doprowadziła do rozmów o wspólnej liście wyborczej w kolejnych wyborach – 25 maja 1965 powstał Gahal (Blok Herutu i Liberałów)[2].

Wcześniej jednak – 16 marca - siedmiu posłów Partii Liberalnej byłych członków Partii Progresywnej, niezainteresowanych ściślejszą współpracą z Herutem, dokonało secesji tworząc nowe ugrupowanie: Niezależnych Liberałów[1][2].

W wyborach parlamentarnych w 1965 nowa partia wprowadziła do Knesetu pięciu parlamentarzystów[4], a Mosze Kol wszedł w skład nowego rządu Lewiego Eszkola jako minister turystyki i minister rozwoju, jednocześnie zwalniając miejsce w parlamencie dla innego posła partii[5]. W trakcie kadencji partię opuścił Jizhar Harari, który dołączył do Partii Pracy[2].

W kolejnych wyborach Niezależni Liberałowie zdobyli cztery mandaty poselskie[6], a Kol, zwolnił miejsce w parlamencie i ponownie objął oba resorty w pierwszym rządzie Goldy Meir. Następnie już tylko jako minister turystyki pozostał na stanowisku w kolejnym rządzie tworzonym przez Meir[5]. W piętnastym rządzie Izraela znalazł się także inny polityk NL – Gidon Hausner, który został ministrem bez teki[7]. W wyborach w 1973 Liberałowie ponownie zdobyli cztery mandaty poselskie[8], zaś Kol i Hausner weszli w skład kolejnych gabinetów Koalicji Pracy: trzeciego rządu Meir i pierwszego rządu Icchaka Rabina – odpowiednio jako minister turystyki oraz minister bez teki. Obaj zrezygnowali z mandatów poselskich zwalniając je dla innych polityków ugrupowania[5][7]. W 1977 Hillel Seidel opuścił NL dołączając do Likudu[2].

W wyborach w 1977, w których po raz pierwszy w Izraelu zwyciężyła prawica Niezależni Liberałowie zdobyli tylko jeden mandat poselski[9]. W wyborach w 1981 partii nie udało się już wprowadzić żadnego posła, zaś w wyborach w 1984 ugrupowanie nie wystawiło osobnej listy wyborczej, jej politycy dołączyli do Koalicji Pracy[1].

Politycy

[edytuj | edytuj kod]
 Zobacz też kategorię: Politycy Niezależnych Liberałów.

Posłowie w piątym Knesecie, wybrani w wyborach w 1961 z listy Partii Liberalnej[2][3]: Jicchak Golan, Jizhar Harari, Beno Kohen, Rachel Kohen-Kagan, Mosze Kol, Pinchas Rosen i Jehuda Sza’ari.

Posłowie w szóstym Knesecie, wybrani w wyborach w 1965[4]: Gidon Hausner, Mosze Kol, Pinchas Rosen, Jehuda Sza’ari, Jizhar Harari. W trakcie trwania kadencji do Knesetu weszli: Jicchak Golan, Nissim Eliad[4].

Posłowie w siódmym Knesecie, wybrani w wyborach w 1969[6]: Gidon Hausner, Mosze Kol, Jicchak Golan, Jehuda Sza’ari. W trakcie trwania kadencji do Knesetu wszedł Nissim Eliad[6].

Posłowie w ósmym Knesecie, wybrani w wyborach w 1973[8]: Gidon Hausner, Mosze Kol, Jicchak Golan, Hillel Seidel. W trakcie trwania kadencji do Knesetu weszli: Jicchak Golan i Nissim Eliad[8]

Poseł w dziewiątym Knesecie, wybrany w wyborach w 1977[9]: Gidon Hausner.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Independent Liberals. knesset.gov.il. [dostęp 2017-09-05]. (ang.).
  2. a b c d e f Mergers and Splits Among Parliamentary Groups. knesset.gov.il. [dostęp 2017-09-05]. (ang.).
  3. a b Members of the Fifth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2017-09-04]. (ang.).
  4. a b c Members of the Sixth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2017-09-04]. (ang.).
  5. a b c Mosze Kol (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  6. a b c Members of the Seventh Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2017-09-04]. (ang.).
  7. a b Gidon Hausner] (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  8. a b c Members of the Eighth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2017-09-04]. (ang.).
  9. a b Members of the Ninth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2017-09-04]. (ang.).