Lewi Eszkol

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Lewi Eszkol
לוי אשכול
Portrait of prime minister Levy Eshkol. August 1963. D699-070.jpg
Levi Eshkol signature.svg
Data i miejsce urodzenia 25 października 1895
Oratów
Data śmierci 26 lutego 1969
Premier Izraela
Okres od 26 czerwca 1963
do 26 lutego 1969
Przynależność polityczna Mapai, Partia Pracy
Poprzednik Dawid Ben Gurion
Następca Golda Meir
Levi Eshkol signature.svg
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Lewi Eszkol i hebr. לוי אשכול; właśc. Lewi Skolnik (ur. 25 października 1895 w Oratowie pod Kijowem, zm. 26 lutego 1969 w Jerozolimie) – izraelski polityk, poseł do Knesetu od 1951 do 1969, minister, premier Izraela w latach 1963–1969. Stał na czele jedenastego, dwunastego i trzynastego rządu Izraela.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W wieku 16 lat przystąpił do syjonistycznej grupy Tzeirei Tzion. Otrzymał tradycyjne żydowskie wykształcenie na wyższej uczelni w Wilnie. W 1913 wyemigrował do Palestyny, będącej wówczas częścią Imperium Osmańskiego.

Podczas I wojny światowej jako ochotnik zaciągnął się do brytyjskiej armii i służył w Żydowskim Legionie. Po wojnie przyłączył się do grupy, która założyła kibuc Deganja Bet. W 1921 był jednym z założycieli Powszechnej Organizacji Robotników Żydowskich w Ziemi Izraela (Histadrut).

W 1937 odegrał centralną rolę w założeniu Kompanii Wodnej Mekorot. Zajmował ważne stanowisko w żydowskiej podziemnej organizacji wojskowej Hagana i brał udział w walkach wojny o niepodległość.

W 1948 został szefem Światowej Organizacji Syjonistycznej. W latach 1950-1951 zajmował kierownicze stanowisko w Ministerstwie Obrony. Aktywnie działał na rzecz stworzenia izraelskiego przemysłu obronnego.

W 1951 został wybrany do izraelskiego parlamentu Knesetu z ramienia Partii Pracy. Został ministrem rolnictwa i przemysłu. Współpracował z Agencją Żydowską, pozyskując środki dla rozwoju państwa Izrael. Po kampanii synajskiej (1956) został ministrem finansów.

26 czerwca 1963 objął obowiązki premiera rządu izraelskiego i jednocześnie ministra obrony.

W 1964 odbył pierwszą państwową wizytę premiera Izraela w Stanach Zjednoczonych. Doprowadził do zbliżenia pomiędzy oboma państwami i ułatwił podpisanie licznych umów gospodarczych.

Za jego kadencji w Izraelu w 1964 zbudowano narodowy system nawadniający połacie kraju wodami z Jeziora Tyberiadzkiego.

Nawiązał stosunki dyplomatyczne z Niemcami w 1965 i więzi kulturalne z ZSRR. W 1966 odwiedził sześć afrykańskich państw.

W 1967 przeprowadził wojnę sześciodniową z krajami arabskimi. Dzięki sprawnym manewrom taktycznym w ciągu zaledwie sześciu dni izraelska armia zajęła Judeę, Samarię, Gazę, Wzgórza Golan oraz zajęła jordańską dotychczas część Jerozolimy.

Zmarł na atak serca 26 lutego 1969.

Po jego śmierci mandat poselski objął po nim Ari Ankorjon[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Members of the Sixth Knesset (ang.). knesset.gov.il. [dostęp 2017-11-27].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

p • d • e
Premierzy Izraela

Dawid Ben Gurion (1948–1954) • Mosze Szaret (1954–1955) • Dawid Ben Gurion (1955–1963) • Lewi Eszkol (1963–1969) • Golda Meir (1969–1974) • Icchak Rabin (1974–1977) • Menachem Begin (1977–1983) • Icchak Szamir (1983–1984) • Szimon Peres (1984–1985) • Icchak Szamir (1986–1992) • Icchak Rabin (1992–1995) • Szimon Peres (1995–1996) • Binjamin Netanjahu (1996–1999) • Ehud Barak (1999–2001) • Ariel Szaron (2001–2006) • Ehud Olmert (2006–2009) • Binjamin Netanjahu (od 2009)

Godło Izraela
p • d • e
Ministrowie obrony Izraela

Dawid Ben Gurion (1948–1954) • Pinchas Lawon (1954–1955) • Dawid Ben Gurion (1955–1963) • Lewi Eszkol (1963–1967) • Mosze Dajan (1967–1974) • Szimon Peres (1974–1977) • Ezer Weizman (1977–1980) • Menachem Begin (1980–1981) • Ariel Szaron (1981–1983) • Menachem Begin (1983) • Mosze Arens (1983–1984) • Icchak Rabin (1984–1990) • Icchak Szamir (1990) • Mosze Arens (1990–1992) • Icchak Rabin (1992–1995) • Szimon Peres (1995–1996) • Jicchak Mordechaj (1996–1999) • Mosze Arens (1999) • Ehud Barak (1999–2001) • Binjamin Ben Eli’ezer (2001–2002) • Sza’ul Mofaz (2002–2006) • Amir Perec (2006–2007) • Ehud Barak (2007–2013) • Mosze Ja’alon (2013–2016) • Awigdor Lieberman (od 2016)

Godło Izraela
p • d • e
Ministrowie finansów Izraela

Eli’ezer Kaplan (1948–1952) • Lewi Eszkol (1952‑1963) • Pinchas Sapir (1963–1968) • Ze’ew Szerf (1968‑1969) • Pinchas Sapir (1969‑1974) • Jehoszua Rabinowic (1974‑1977) • Simcha Erlich (1977‑1979) • Jigga’el Hurwic (1979–1981) • Joram Aridor (1981–1983) • Jigga’el Kohen-Orgad (1983–1984) • Jicchak Moda’i (1984–1986) • Mosze Nissim (1986–1988) • Szimon Peres (1988–1990) • Icchak Szamir (1990) • Jicchak Moda’i (1990–1992) • Awraham Szochat (1992–1996) • Dan Meridor (1996–1997) • Binjamin Netanjahu (1997) • Ja’akow Ne’eman (1997–1998) • Binjamin Netanjahu (1998–1999) • Me’ir Szitrit (1999) • Awraham Szochat (1999–2001) • Silwan Szalom (2001–2003) • Binjamin Netanjahu (2003–2005) • Ehud Olmert (2005–2006) • Awraham Hirszson (2006–2007) • Roni Bar-On (2007–2009) • Juwal Steinitz (2009–2013) • Ja’ir Lapid (2013–2014) • Mosze Kachlon (od 2015)

Godło Izraela
p • d • e
Ministrowie rolnictwa Izraela

Aharon Zisling (1948–1949) • Dow Josef (1949–1950) • Pinchas Lawon (1950–1951) • Lewi Eszkol (1951–1952) • Perec Naftali (1952–1955) • Kadisz Luz (1955–1959) • Mosze Dajan (1959–1964) • Chajjim Gewati (1964–1974) • Aharon Uzan (1974–1977) • Ariel Szaron (1977–1981) • Simcha Erlich (1981–1983) • Menachem Begin (1983) • Pesach Gruper (1983–1984) • Arje Nechemkin (1984–1988) • Awraham Kac-Oz (1988–1990) • Refa’el Etan (1990–1991) • Ja’akow Cur (1992–1996) • Refa’el Etan (1996–1999) • Chajjim Oron (1999–2000) • Ehud Barak (2000–2001) • Szalom Simchon (2001–2002) • Cippi Liwni (2002–2003) • Jisra’el Kac (2003–2006) • Ze’ew Bojm (2006) • Szalom Simchon (2006–2011) • Orit Noked (2011–2013) • Ja’ir Szamir (2013–2015) • Uri Ari’el (od 2015)

Godło Izraela
p • d • e
Ministrowie budownictwa Izraela

Gijjora Joseftal (1961–1962) • Josef Almogi (1962–1965) • Lewi Eszkol (1965–1966) • Mordechaj Bentow (1966–1969) • Ze’ew Szerf (1969–1974) • Jehoszua Rabinowic (1974) • Awraham Ofer (1974–1977) • Szelomo Rosen (1977) • Gidon Patt (1977–1979) • Dawid Lewi (1979–1990) • Ariel Szaron (1990–1992) • Binjamin Ben Eli’ezer (1992–1996) • Binjamin Netanjahu (1996–1999) • Jicchak Lewi (1999–2000) • Binjamin Ben Eli’ezer (2000–2001) • Natan Szaranski (2001–2003) • Effi Eitam (2003–2004) • Cippi Liwni (2004–2005) • Jicchak Herzog (2005) • Ze’ew Bojm (2006) • Me’ir Szitrit (2006–2007) • Ze’ew Bojm (2007–2009) • Ari’el Ati’as (2009–2013) • Uri Ari’el (2013–2015) • Jo’aw Galant (od 2015) •

Godło Izraela
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lewi_Eszkol&oldid=51565739”