Nikołaj Onopczenko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Onopczenko
Николай Онопченко
14+6 zwycięstw
pułkownik lotnictwa pułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

3 października 1920
Maniły, gubernia charkowska

Data i miejsce śmierci

3 maja 1998
Stupino

Przebieg służby
Lata służby

1940–1959

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Jednostki

163 gwardyjski pułk lotnictwa myśliwskiego 229 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego 4 Armii Powietrznej

Stanowiska

dowódca eskadry

Główne wojny i bitwy

front wschodni (II wojna światowa)

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Aleksandra Newskiego (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za obronę Kaukazu”

Nikołaj Markowicz Onopczenko (ros. Николай Маркович Онопченко, ur. 3 października 1920 we wsi Maniły w obwodzie charkowskim, zm. 3 maja 1998 w Stupino) – radziecki lotnik wojskowy, Bohater Związku Radzieckiego (1946).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w ukraińskiej rodzinie chłopskiej. Skończył 9 klas i aeroklub w Charkowie, od września 1940 służył w Armii Czerwonej, w 1942 ukończył Czugujewską Wojskową Lotniczą Szkołę Pilotów i w lipcu 1942 został skierowany na Front Zakaukaski. Później walczył na Froncie Północno-Kaukaskim, w składzie Samodzielnej Armii Nadmorskiej, na 4 Froncie Ukraińskim i 2 Białoruskim. Uczestniczył w operacji północnokaukaskiej, krasnodarskiej, noworosyjsko-tamańskiej, kerczeńsko-eltigeńskiej, krymskiej, białoruskiej, wschodniopruskiej, mławsko-elbląskiej, pomorskiej i berlińskiej jako dowódca eskadry 163 gwardyjskiego pułku lotnictwa myśliwskiego 229 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego 4 Armii Powietrznej 2 Frontu Białoruskiego. Wykonał 642 loty bojowe, w tym 446 zwiadowczych, stoczył 87 walk powietrznych, w których strącił osobiście 14 samolotów wroga, 1 zniszczył na ziemi, a w grupie zestrzelił 6 samolotów. W 1948 ukończył kursy doskonalenia kadry oficerskiej, w 1959 został zwolniony do rezerwy w stopniu pułkownika. Otrzymał honorowe obywatelstwo Sewastopola.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]