Nikołaj Skomorochow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Skomorochow
Николай Михайлович Скоморохов
46+8 zwycięstw
Ilustracja
marszałek lotnictwa marszałek lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

19 maja 1920
Łapot´, Obwód saratowski

Data i miejsce śmierci

14 października 1994
Monino

Przebieg służby
Lata służby

1942–1991

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Późniejsza praca

deputowany Rady Najwyższej ZSRR

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Aleksandra Newskiego (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” II klasy (ZSRR) Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR) Medal „Za zasługi bojowe” Medal „Za obronę Kaukazu” Medal „Za zdobycie Berlina” Medal „Za wyzwolenie Pragi” Medal „Za zdobycie Budapesztu” Medal „Za zdobycie Wiednia” Medal „Za wyzwolenie Belgradu” Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty” Medal jubileuszowy „40 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal „Za nienaganną służbę” I Klasy (ZSRR) Order Partyzanckiej Gwiazdy I klasy

Nikołaj Michajłowicz Skomorochow (ros. Никола́й Миха́йлович Скоморо́хов, ur. 19 maja 1920 we wsi Łapot´ w obwodzie saratowskim, zm. 14 października 1994 w Monino) – radziecki lotnik, as myśliwski, marszałek lotnictwa, dwukrotny Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od grudnia 1940 w Armii Czerwonej, 1942 skończył wojskową szkołę lotniczą w Batajsku, od grudnia 1942 na froncie, w marcu 1943 odniósł pierwsze zwycięstwo w walce powietrznej. Walczył w składzie 5 i 17 Armii Lotniczej na Froncie Kaukaskim, Północnokaukaskim, Południowo-Zachodnim i Ukraińskim. Uczestnik walk o wyparcie Niemców z Kaukazu, Ukrainy, Mołdawii, Rumunii, Bułgarii, Jugosławii, Węgier i Czechosłowacji oraz w zdobyciu Wiednia. W bitwie o Budapeszt zestrzelił 2 samoloty z Brylantowej Eskadry, poza tym wielokrotnie zestrzeliwał po 2 lub 3 samoloty w jednej bitwie. Łącznie w czasie wojny wykonał 605 lotów bojowych, brał udział w ponad 130 walkach, osobiście zestrzelił 46 samolotów i 8 w grupie, a na ziemi zniszczył 3 bombowce wroga. 23 lutego 1945 otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego; 18 sierpnia 1945 nadano mu ten tytuł po raz drugi. Po wojnie ukończył Akademię Wojskową im. Frunzego w Moskwie i Akademię Sztabu Generalnego. Był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR. Dowódca 1 Myśliwskiej Dywizji Lotniczej, zastępca dowódcy i dowódca myśliwskiego korpusu lotniczego, 1973-1988 komendant Wojskowej Akademii Powietrznej im. Gagarina, w latach 1988-1992 wojskowy inspektor-doradca Grupy Generalnych Inspektorów Ministerstwa Obrony ZSRR/Rosji. Uczestnik parady z okazji 40. rocznicy zwycięstwa w wielkiej wojnie ojczyźnianej w 1985, na której otrzymał honorowe prawo niesienia czerwonego sztandaru zwycięstwa. W 1994 zginął w wypadku drogowym. Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[1].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]