Nitrokalit
Zdjęcie kryształu nitrokalitu wykonane mikroskopem polaryzacyjnym | |
Właściwości chemiczne i fizyczne | |
Inne nazwy |
nitryt, niter, saletra indyjska, saletra potasowa |
---|---|
Skład chemiczny |
azotan potasu (KNO3)[1] |
Twardość w skali Mohsa |
2[1] |
Przełam |
nierówny |
Łupliwość |
doskonała |
Pokrój kryształu |
igiełkowy lub włóknisty |
Układ krystalograficzny |
rombowy |
Gęstość minerału |
1,99 g/cm³ |
Właściwości optyczne | |
Barwa |
biały, jasnoszary, bezbarwny |
Rysa |
biała |
Połysk |
szklisty |
Inne |
przezroczysty |
Nitrokalit (nitryt, niter, saletra indyjska[1], saletra potasowa) – minerał z gromady azotanów.
Nazwa nawiązuje do składu chemicznego minerału; łac. nitrogenium = azot, kalium = potas; określenie saletra pochodzi z łac. sal petrae = sól skalna.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Właściwości
[edytuj | edytuj kod]Tworzy skupienia igiełkowe lub włókniste. Występuje w formie naskorupień, nalotów, wykwitów. Bardzo rzadko wytwarza niewielkie, tabliczkowe, podobne do aragonitu kryształy. Jest przezroczysty, łatwo rozpuszcza się w wodzie, jest słony, przy dotknięciu daje wrażenie chłodu. Nie jest higroskopijny. Często występuje w formie wykwitów i nalotów, które tworzy na powierzchniach skalnych bogatych w potas. Najczęściej spotkać go można w jaskiniach, np. z jaskini w Nowym Meksyku USA tylko z jednej z jaskiń wydobyto około 100 ton saletry potasowej.
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Typowy minerał skał osadowych. Powstaje w klimatach pustynnych. Współwystępuje z nitronatrytem (saletrą sodową), halitem, mirabilitem, anhydrytem, gipsem.
Miejsca występowania: pustynia Atakama w Chile, Peru, Boliwia – Cochabamba, USA – dolina rzeki Amarogoza, Dolina Śmierci, Kalifornia, Egipt, Algieria, Iran, Włochy, Hiszpania, Węgry.
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]- służy do produkcji prochu strzelniczego (dymnego) – główny składnik,
- w przemyśle chemicznym,
- w rolnictwie – używany jako naturalny nawóz,
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Jan Flis: Szkolny słownik geograficzny. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1985, s. 78. ISBN 83-02-00870-2.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- G.G. Gormaz, J.J. Casanovas: Atlas mineralogii, "Wiedza i życie" 1992
- J. Żaba: Ilustrowany słownik skał i minerałów, Videograf II sp. z o.o. 2003
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- galeria i artykuł o nitrokalicie na stronie Webmineral.com (ang.)
- artykuł o nitrokalicie na stronie Mindat.org (ang.)