Nizina Sępopolska
| ||
 Zasięg regionu w obrębie Polski | ||
| Megaregion | Niż Wschodnioeuropejski | |
| Prowincja | Niż Wschodniobałtycko-Białoruski | |
| Podprowincja | Pobrzeża Wschodniobałtyckie | |
| Makroregion | Nizina Staropruska | |
| Mezoregion | Nizina Sępopolska | |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
Polska: - woj. warm.-mazurskie -Rosja: - obw. kaliningradzki | |
Nizina Sępopolska (841.59) – mezoregion fizycznogeograficzny w północno-wschodniej Polsce i w południowej części obwodu kaliningradzkiego, w środkowej części Niziny Staropruskiej, zaliczany do mezoregionu typu obniżeń, kotlin, większych dolin i równin akumulacji wodnej przeważnie z wydmami w regionie nizin i obniżeń, przechodzący od wschodu w Krainę Wielkich Jezior Mazurskich i Krainę Węgorapy, od południa w Pojezierze Olsztyńskie i Pojezierze Mrągowskie, od zachodu we Wzniesienia Górowskie, od północy w równinę związaną z doliną Pregoły[1].
W Polsce obejmuje równinny obszar około 1160 km², przecięty dwiema dużymi dolinami rzek Łyny i Guberu. Większe jezioro: Oświn – 6,4 km². Gdzieniegdzie równinę pokrywa warstwa czerwonego iłu – pozostałość po tymczasowych jeziorach, tworzących się na przedpolu wycofującego się lądolodu[2].
Na obszarze równiny położone są miasta Bartoszyce, Korsze, Sępopol i Kętrzyn[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Kondracki, Andrzej Richling. Regiony fizycznogeograficzne, skala 1:1 500 000. Warszawa: Główny Geodeta Kraju, 1994.
- ↑ a b Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014, s. 100–103. ISBN 978-83-01-16022-7.
|
