Nokturn w błękicie i złocie – stary Battersea Bridge

Nokturn w błękicie i złocie – stary Battersea Bridge
Autor	James McNeill Whistler
Data powstania	ok. 1872-1875
Medium	olej na płótnie
Wymiary	68,3 × 51,2 cm
	Miejsce przechowywania
Lokalizacja	Tate Britain

Nokturn w błękicie i złocie – stary Battersea Bridge (ang. Nocturne in Blue and Gold – Old Battersea Bridge) – obraz amerykańskiego malarza Jamesa McNeilla Whistlera namalowany ok. 1872-1875, znajdujący się w zbiorach Tate Britain.

Historia i opis

Obraz przedstawia stary, drewniany most Battersea Bridge nad Tamizą w Londynie zanim został zastąpiony przez nowoczesną konstrukcję. W oddali, na północnym brzegu rzeki, z lewej strony, widoczny jest kościół Chelsea Old Church a z prawej – zbudowany w 1873 most Albert Bridge, nad którym unoszą się fajerwerki. Obraz został namalowany wieczorem i jest pełen efektów atmosferycznych. Aby dodatkowo wzmóc efekt, Whistler namalował most smuklejszy, niż był on w rzeczywistości. Ulubiony artysta Whistlera, Hokusai Katsushika, namalował podobny obraz przedstawiający smukły drewniany most i fajerwerki^[1].

Seria malarskich nokturnów pędzla Whistlera, której częścią jest Nokturn w błękicie i złocie – stary Battersea Bridge, zdobyła rozgłos w 1877, gdy wpływowy krytyk sztuki John Ruskin odwiedził wystawę Grosvenor Gallery, na której pokazywana była owa seria. W recenzji z wystawy napisał, iż Whistler "prosił o dwieście gwinei za wylanie kubła farby w twarz publiczności". Whistler oskarżył go o zniewagę, sprawa została wniesiona do sądu w 1878^[2]. Rozpatrujący sprawę sędzia wywołał śmiech w sądzie, kiedy zapytał Whistlera: "Którą częścią obrazu jest most?"; sprawa zakończyła się tym, iż Whistler uzyskał drobne odszkodowanie w wysokości jednego farthinga^[3].

W 1905 obraz stał się pierwszym znaczącym zakupem nowo powstałej galerii National Art Collections Fund a obecnie znajduje się w zbiorach Tate Britain^[4].

Przypisy

↑ Natasha Wallace w: JSSGallery.org: Nocturne: Blue and Gold Old Battersea Bridge. [dostęp 2011-10-03]. (ang.).
↑ Erin Landry: Whistler v. Ruskin: Morality in Art Versus Aesthetic Theory. [dostęp 2011-10-03]. (ang.).
↑ Brian Cookson: Crossing the River. Edinburg: Mainstream, 2006, s. 122. ISBN 1-84018-976-2. OCLC 63400905. (ang.).
↑ Spectator.co.uk: Guardian of the nation’s treasures -Susan Moore celebrates 100 years of the National Art Collections Fund. [dostęp 2011-10-03]. (ang.).

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Obraz na stronie Tate Collection (ang.)

[1] Natasha Wallace w: JSSGallery.org: Nocturne: Blue and Gold Old Battersea Bridge. [dostęp 2011-10-03]. (ang.).

[2] Erin Landry: Whistler v. Ruskin: Morality in Art Versus Aesthetic Theory. [dostęp 2011-10-03]. (ang.).

[3] Brian Cookson: Crossing the River. Edinburg: Mainstream, 2006, s. 122. ISBN 1-84018-976-2. OCLC 63400905. (ang.).

[4] Spectator.co.uk: Guardian of the nation’s treasures -Susan Moore celebrates 100 years of the National Art Collections Fund. [dostęp 2011-10-03]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

Ogólne	biografia estetyzm impresjonizm tonalizm
Bliscy	Joanna Hiffernan
Przyjaciele	Gustave Courbet Albert Joseph Moore Dante Gabriel Rossetti Algernon Charles Swinburne
Obrazy	Przy fortepianie (1858-59) Wapping (1860-64) Symfonia w bieli nr 1: dziewczyna w bieli (1861-62) Purpura i róż: Lange Leizen z sześcioma znakami (1863-64) Księżniczka z Krainy Porcelany (1863-65) Symfonia w bieli nr 2: dziewczynka w bieli (1864-65) Symfonia w bieli nr 3 (1865-67) Symfonia w szarości i zieleni – ocean (1866-72) Matka Whistlera (1871) Nokturn w błękicie i srebrze – Chelsea (1871) Aranżacja szarości i czerni nr 2: portret Thomasa Carlyle’a (1872-73) Nokturn w błękicie i złocie – stary Battersea Bridge (1872-75) Nokturn w czerni i w złocie – spadająca raca (1872-77) Portret Lady Meux (1881)
Kolekcje publiczne	Freer and Sackler Galleries Tate Britain Musée d’Orsay National Gallery of Art