Nowosiółki Wierzchniańskie II
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Nr kierunkowy |
(+375) 2156 |
| Kod pocztowy |
211823 |
| Tablice rejestracyjne |
2 |
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 55°08′39,8″N 27°30′23,3″E/55,144389 27,506472
| |
Nowosiółki Wierzchniańskie II – dawniej samodzielna miejscowość. Obecnie część Sokołowa na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim. Wchodzi w skład sielsowietu Udział.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwotnie wieś i pobliski majątek Konstantynów miały nazywać się Baryły. Po pożarze w 1812 roku zostały odbudowane i otrzymały obecne nazwy[1]. Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Udziale.
W 1870 roku majątek leżał w wołoście Wierzchnie, w powiecie dziśnieńskim, w guberni wileńskiej, w granicach Imperium Rosyjskiego.
Nowosiółki Wierzchniańskie II zostały wchłonięte przez wieś Sokołowo. Miejscowości zostały opisane w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego[2]. Z opisu wynika, że Nowosiółki II leżały w okręgu wiejskim Wierzchnie i mieszkały tam 42 dusze rewizyjne. Majątek Wierzchnie należał do Śnitków.
W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Wierzchnie, od 1929 roku w gminie Głębokie.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 140 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Było tu 25 budynków mieszkalnych[3]. W 1931 w 28 domach zamieszkiwało 130 osób[4].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Konstantynowie i prawosławnej w miejscowości Wierzchnie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Głębokiem i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Wierzchni[5].
Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się pod okupacją sowiecką, w granicach BSRR. W latach 1941-1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wspomnienie z życia ks. Franciszka Rogala-Zawadzkiego (1829-1915), ostatniego zakonnika Wileńskiej Djecezji ze starej generacji. Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2015-10-17]. (pol.).
- ↑ Nowosiółki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 278.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 76.
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 16.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1157.