ORP Bałtyk (1988)
| |
| Historia | |
| Wodowanie | |
|---|---|
 Polska
| |
| Wejście do służby | |
| Los okrętu |
w służbie |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
pełna – 2984 ton |
| Długość |
84,75 |
| Szerokość |
13,07 |
| Zanurzenie |
maksymalne: 4,8 m |
| Napęd | |
| 2 silniki wysokoprężne o mocy po 2010 KM, 2 śruby | |
| Prędkość |
15 w |
| Zasięg |
2000 mil morskich |
| Uzbrojenie | |
| 4 działka przeciwlotnicze 23 mm ZU-23-2M Wróbel (2 × II) | |
| Załoga |
35+4 |
ORP „Bałtyk” – polski okręt pomocniczy, zbiornikowiec paliwowy. Nosi numer burtowy: Z-1. Znajduje się w służbie Marynarki Wojennej od 1991 roku. Jest to trzeci okręt noszący tę nazwę.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Okręt ten został zaprojektowany w Polsce, w Centrum Badawczo-Projektowym Żeglugi Śródlądowej Navicentrum we Wrocławiu; głównym projektantem był inż. Kamil Rogalski[1]. Zbudowany został w Stoczni Marynarki Wojennej im. Dąbrowszczaków w Gdyni jako jednostka projektu ZP-1200, w kodzie NATO: Baltyk. Planowano budowę czterech takich okrętów, lecz z pozostałych zrezygnowano z przyczyn finansowych[1]. Został wodowany w 1988 roku, wszedł do służby 11 marca 1991 roku[2]. Jest najnowocześniejszym zbiornikowcem polskiej Marynarki Wojennej. Służy do transportu i przechowywania paliw płynnych (oleju napędowego) i oleju smarnego, oraz do zaopatrywania w te produkty okrętów w portach, na redach lub w morzu. Przekazywanie paliw i olejów może odbywać się z trzech stanowisk wyposażonych w węże: po jednym na każdej burcie oraz na rufie.
ORP „Bałtyk” wchodzi w skład dywizjonu Okrętów Wsparcia w Porcie Wojennym w Gdyni (3 Flotylla Okrętów). Podczas wspólnych ćwiczeń często współdziała z okrętami państw NATO. Między innymi, w dniach 2-3 sierpnia 1999 roku wziął udział w ćwiczeniach na Bałtyku z NATO-wskim zespołem Stałych Sił Morskich Atlantyku STANAVFORLANT[3]. W 2000 roku przeszedł pierwszą modernizację. Na przełomie 2015/16 przeszedł 13-miesięczną naprawę główną, połączoną z modernizacją systemu podawania paliwa i materiałów ładunków metodą burtową w ruchu[4]. Prace realizowała firma Net-Marine w Szczecinie, okręt powrócił do służby 24 września 2016[5].
Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
- ładowność – 1276 t
- ładunek:
- 1184 t oleju napędowego w 6 zbiornikach o objętości 1300 m³
- 100 t wody słodkiej w 2 zbiornikach po 50 m³ objętości
- 20 beczek olejów smarnych w ładowni + 4 na pokładzie otwartym
- zbiorniki na zużyty olej
Dowódcy[edytuj | edytuj kod]
m.in.
- kmdr ppor. Aleksander Jezielski (do 16 września 2011)[6]
- por. mar. Krzysztof Duszyński (od 16 września 2011 do 3 kwietnia 2017)[6]
- kpt. mar. Sławomir Gronowski (od 3 kwietnia 2017 do 30 czerwca 2019)
- kpt. mar. Maciej Pawłowski (aktualny)
Zdjęcia[edytuj | edytuj kod]
-
Zdjęcie zrobione z Kamiennej Góry w Gdyni, marzec 2008 -
Zdjęcie zrobione w lipcu 2008 w porcie w Gdyni -
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Kluczyński 2016 ↓, s. 19.
- ↑ Kluczyński 2016 ↓, s. 19-20.
- ↑ Jarosław Ciślak, Jacek Krzewiński. Zespół okrętów NATO STANAVFORLANT w Gdyni. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 5/99. IV (18), s. 21, 1999. Warszawa. ISSN 1426-529X.
- ↑ Kluczyński 2016 ↓, s. 21-22.
- ↑ ORP Bałtyk po remoncie. „Morza i Okręty”, s. 6. Zespół Badań i Analiz Militarnych.
- ↑ a b Z życia flot. „Morze, Statki i Okręty”. 10/2011. s. 5
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marian Kluczyński. Samotny „wojownik”. Modernizacja zbiornikowca ORP Bałtyk. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 9-10/2016. XXI (174), wrzesień - październik 2016. Warszawa. ISSN 1426-529X.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Okręty: ORP "Bałtyk". Marynarka Wojenna RP. [dostęp 2011-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-26)].
