Obodryci naddunajscy
Obodryci naddunajscy - plemię południowosłowiańskie zamieszkujące w IX wieku nad środkowym Dunajem
Rocznik Einharda wymienia określenie Abodriti dodając, że nazywa się ich też Praedenecenti. Annales Regni Francorum donoszą o przybyciu na zjazd z cesarzem Ludwikiem Pobożnym w 822 roku we Frankfurcie posłów plemienia Praedenecenti. Dwa lata później pojawiają się ponownie w Akwizgranie na dworze cesarskim ze skargą na Bułgarów, prosząc o pomoc militarną. Plemię zamieszkiwało contermini Bulgaris Daciam Danubio. Jego dalsze losy są nieznane[1]. Prawdopodobnie zostało włączone do państwa bułgarskiego w wyniku dwóch wypraw cara Omurtaga przeciw Frankom w 827 i 829 roku[2].
Etymologia nazw i lokalizacja siedzib nie zostały dotąd rozstrzygnięte. Poszukując ściślejszej lokalizacji plemienia próbowano powiązać nazwę Abodriti z rzeką Bodrog, prawym dopływem Cisy, na Węgrzech (żupa Bodrog) lub z rzeką Odrą, prawym dopływem Kupy. Przyjmowano nazwy Abodriti i Praedenecenti jako określenia dwóch odłamów tego samego plemienia mieszkającego po dwóch stronach Dunaju, przy czym Praedenecenti utożsamiano z Braniczewcami. Hipotezę tę zakwestionował Bulin. Próbowano również połączyć nazwę Praedenecenti z Δανούδιοι (Danubianami) Pseudo-Cezarego, lokalizując ich siedziby na lewym brzegu Dunaju, u ujścia rzeki Cisy i Temeszu. Kwestionowana bywa również informacja o tym, że Praedenecenti jest inną nazwą plemienia Abodriti[1].
Geograf Bawarski (powst. ok. 845 roku) wymienia w drugiej części plemię Osterabtrezi posiadające około 100 civitates, podczas gdy w pierwszej części mowa jest o Nortabtrezi. Dało to asumpt do prawie powszechnego utożsamienia nazw Osterabtrezi i Abodriti i uznania ich za południowy odłam Obodrytów[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Leszek Moszyński: Słownik starożytności słowiańskich. T. 3. s. 67.
- ↑ Leszek Moszyński: Słownik starożytności słowiańskich. T. 3. s. 67. T. Wasilewski: Historia Bułgarii. s. 49-50.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik starożytności słowiańskich. T. 3. Wrocław: Ossolineum, 1967.
- T. Wasilewski: Historia Bułgarii. Wrocław: Ossolineum, 1983. ISBN 83-0402466-7.